Plukken, stampen, ouder worden - zo simpel is het toch? Ja soort van. Hoewel het proces van het maken van wijn relatief gemakkelijk te begrijpen is, zijn er zoveel meer fijne kneepjes bij vinificatie dan op het eerste gezicht lijkt. Oogstbeslissingen, fermentatiekeuzes, vinificatiemethoden, verouderingsregimes en bottelingsopties spelen allemaal een belangrijke rol in hoe een wijn uiteindelijk proeft.

Hoewel veel wijnmakers geloven dat goede wijn eerst in de wijngaard wordt gemaakt door met grote zorg druiven van hoge kwaliteit te telen, is wat er in de kelder gebeurt net zo belangrijk. We hebben uiteengezet hoe wijn wordt gemaakt, van het plukken van de druiven tot het in de fles doen van het eindproduct.

• Oogst

  Getty Images / Markus Gann / EyeEm

  Getty Images / Markus Gann / EyeEm

  
  
  

  Fruit van de wijngaard naar de wijnmakerij brengen is de eerste stap in het wijnbereidingsproces. Er moeten hier echter meer beslissingen worden genomen dan u misschien denkt. Allereerst is het kiezen van de ideale plukdatum cruciaal. Wijnmakers proeven het hele jaar door regelmatig fruit van hun wijngaarden om de zuurgraad en suikerniveaus te beoordelen. Als de tijd rijp is, worden teams verzameld en naar de wijnstokken gestuurd om het fruit te verzamelen.

  
  
  

  Het oogsten kan op twee manieren worden gedaan: met de hand of machinaal. De eerste duurt langer, maar zorgt voor meer kwaliteitscontrole en sortering in de wijngaard (indien gewenst). Dit laatste wordt meestal gedaan bij grotere landgoederen die meer grond te bedekken hebben.

• De druiven verbrijzelen / persen

  Twenty20 / Tarynn Liv Parker - @thefieldguide
  'id =' mntl-sc-block-image_2-0-5 '/>

  Twenty20 / Tarynn Liv Parker - @thefieldguide

  Deze stap is iets anders, afhankelijk van of er witte, rosé, oranje of rode wijnen worden gemaakt. Eerst en vooral, als de wijnmaker dat wenst, worden de druivenbessen met een ontsteler van hun stelen verwijderd. Het verpletteren volgt. Voor witte wijnen wordt fruit over het algemeen geplet en geperst, wat betekent dat het sap snel wordt verwijderd uit contact met de druivenschillen. Eenmaal geperst, wordt het sap vervolgens in een tank gebracht om te bezinken en vervolgens van het bezinksel af te trekken.

  Voor sinaasappel- en rode wijnen wordt het fruit geplet (met of zonder stengels) en gedurende een bepaalde tijd op de schil gelaten om te macereren. Dit is wat rode en oranje wijnen uiteindelijk hun kleur en tanninestructuur geeft.

• Fermentatie

  Getty Images / OceanProd
  'id =' mntl-sc-block-image_2-0-9 '/>

  Getty Images / OceanProd

  De vergelijking van alcoholische gisting is simpel: gist plus suiker is gelijk aan alcohol en CO2. Fermentaties kunnen worden gedaan met inheemse gisten of met gekweekte gisten. Inheemse gistfermentaties (of spontane fermentaties) worden uitgevoerd met van nature aanwezige gisten die op druivenschillen en in de omgeving van een wijnmakerij worden aangetroffen. Gecultiveerde gistfermentaties worden geïmplementeerd door gekochte giststammen te gebruiken en deze aan het sap toe te voegen om het proces uit te voeren. Spontane fermentaties duren meestal veel langer en worden vaak gecrediteerd voor het produceren van meer complexe uiteindelijke wijnen.

• Veroudering

  Getty Images / Morsa-afbeeldingen
  'id =' mntl-sc-block-image_2-0-12 '/>

  Getty Images / Morsa-afbeeldingen

  Er zijn verschillende factoren die in overweging worden genomen bij het ontwikkelen van het verouderingsregime (of élevage) van een wijn. Ten eerste is de beslissing van het schip de grote factor. De meeste wijnmakers zullen ervoor kiezen om hun wijnen te laten rijpen in staal, cement of eikenhout, hoewel terracotta of klei, glas en andere vaten ook mogelijke opties zijn.

  Door wijn te laten rijpen in staal ontstaat een niet-oxidatieve omgeving, wat betekent dat wijnen niet worden blootgesteld aan zuurstof. Hierdoor blijven de door vers fruit gedreven smaken in de wijn behouden en worden er geen externe tannines of smaak uit hout toegevoegd. Aan de andere kant van het spectrum zorgt de veroudering van eikenhout voor een oxidatieve omgeving, wat betekent dat de wijn in contact komt met zuurstof. Hierdoor kan de wijn verschillende niveaus van textuur en smaken ontwikkelen. Wanneer nieuw eikenhout (in tegenstelling tot neutraal of gebruikt hout) wordt gebruikt, kunnen in de resulterende wijn vaak smaken van vanille, bakkruiden, kokos en / of dille worden geproefd.

  Ga verder met 5 van 6 hieronder.

• Het boeten en / of filteren van de wijn

  Getty Images / Stanislav Sablin

  Getty Images / Stanislav Sablin

  Na de veroudering zullen sommige wijnmakers ervoor kiezen om hun wijnen fijner te maken en / of te filteren om eventueel achtergebleven bezinksel uit het sap te verwijderen. Het filteren gebeurt door een poreus materiaal, terwijl het klaren vereist dat er een soort stof aan de wijn (meestal bentoniet, eiwit, gelatine of vislijm) aan de wijn wordt toegevoegd en dat het sediment kan stollen. Merk op dat achtergebleven bezinksel in wijn absoluut onschadelijk is en volkomen drinkbaar is. Wijnmakers die ervoor kiezen om hun wijnen te verfijnen en / of te filteren, doen deze stappen meestal alleen om esthetische redenen.

• Bottelen

  Getty Images / Alfio Manciagli
  'id =' mntl-sc-block-image_2-0-19 '/>

  Getty Images / Alfio Manciagli

  Nadat de wijnen zijn gerijpt en beboet en / of gefilterd, wordt de wijn uiteindelijk gebotteld en klaar om verpakt te worden. Sommige wijnmakers kiezen ervoor om hun wijnen gedurende een bepaalde periode extra op fles te laten rijpen voordat ze worden vrijgegeven. Eenmaal gebotteld, worden de wijnen geëtiketteerd en verzegeld, met kurken, schroefdoppen of andere sluitingen, en worden ze verzonden om te worden afgeleverd bij uw plaatselijke drinkplaats of buurtwinkel.