De Griekse mythologie vertegenwoordigt een combinatie van verschillende verhalen en mythen die in de loop van de geschiedenis zijn ontstaan. Soms vertegenwoordigen deze verhalen echte gebeurtenissen die plaatsvonden in het oude Griekenland en de omringende landen, maar andere keren zijn ze gewoon een product van menselijke verbeelding.

De Griekse mythologie behoort tot een van de oudste en bekendste mythologieën ter wereld.

De reden waarom de Griekse mythologie zo populair is onder mensen en andere culturen, is omdat de Grieken om hun mythologie gaven en ervoor zorgden. Verhalen en mythen werden van de ene generatie op de andere overgedragen, waardoor de personages en goden voor een lange tijd konden leven en bestaan.

Veel kunstwerken uit verschillende branches vertellen de verhalen over Griekse godheden en laten ons zien hoeveel respect de oude Grieken hadden voor hun goden.

In de tekst van vandaag zullen we het hebben over Tartarus, de Griekse god die behoort tot een van de meer bekende personages uit de Griekse mythologie. Dus als je ooit meer wilt weten over deze Griekse god, dan is hier een perfecte gelegenheid om dat te doen.

Mythologie en symboliek

Tartarus was voor de Grieken niet alleen een godheid, dit was ook een plaats waar de zielen van mensen naartoe gingen nadat ze waren gestorven. Tartarus was de afgrond zonder einde die de zielen van mensen wegvoerde en wegvoerde van de aarde.

Dit is de reden waarom mensen zowel Tartarus vreesden als geïnteresseerd waren om erachter te komen wat er achter het licht op aarde zit. Voor de Grieken was Tartarus als een plaats vergelijkbaar met het vagevuur in het christendom. Zielen zouden komen en veroordeeld worden voor alles wat ze hebben gedaan en daarna kregen ze straf. Tartarus was een oerkracht of personage uit de Griekse mythologie en behoort tot een van de oudst bekende goden in de Griekse mythologie.

Tartarus vertegenwoordigde de onderwereld en de plaats waar duisternis heerst. Er is geen licht in de onderwereld en de zielen van mensen kunnen niet ontsnappen aan het oordeel dat ze onder ogen moeten zien. Tartarus behoort tot een van de eerste goden die ooit zijn geboren, na de schepping van Kosmos. Sommige van de vroege werken van Griekse schrijvers geven aan dat Tartarus de derde godheid was die ooit in de Kosmos is geschapen, direct na de geboorte van Gaia en Chaos.

Er zijn niet veel bewijzen over de oorsprong van Tartarus, maar volgens sommige bronnen was Tartarus het kind van Aether en Gaia. Veel mythen spreken over de positie of plaats waar Tartarus regeert, en verklaren het als de plaats zo ver weg, dat een bronzen avil negen dagen uit de hemel zou moeten vallen om op aarde te komen en nog negen dagen om de Tartarus te bereiken.

Andere verhalen geven aan dat Tartarus geen lege plek was, aangezien er enkele bewoners waren die er permanent woonden.

Tartarus was de plaats waar veel verbannen bewoners van de aarde naartoe zouden gaan nadat ze door goden waren verbannen. Sommige verhalen vermelden Cyclopen en Titanen als enkele van de bewoners die slechts een korte tijd in Tartarus vastzaten totdat Zeus hen vrijliet. De Griekse god van het licht Apollo zat ook korte tijd vast in Tartarus. Zeus gooide het grote monster Typhon in de Tartarus nadat hij het had verslagen.

Volgens de meeste mythen was Tartarus de plaats waar al degenen die goden niet gehoorzaamden of stierven, naartoe zouden gaan. Dit was in zekere zin van het woord hel of hemel, afhankelijk van hoe goed je je in het leven gedroeg.

Een mythe vertelt het verhaal over Sisyphus, die de koning was, en die naar Tartarus werd gestuurd omdat hij zijn gasten in het kasteel vermoordde.

De reden waarom hij die mensen vermoordde was omdat ze de regels van zijn kasteel niet gehoorzaamden en niet luisterden naar de regels van gastvrijheid.

Een andere koning genaamd Tantalus kwam ook in de Tartarus terecht omdat hij zijn zoon Pelops had vermoord.

De dood van zijn zoon was zo angstaanjagend en wreed, dat de goden besloten Tantal te straffen door hem in de Tartarus te gooien.

Een verhaal dat door Plato werd verteld, maakt melding van Rhadamanthus, Minos en Aecus die de rechters waren in Tartarus.

Ze bepaalden het geloof van degenen die naar Tartarus zouden komen en elke rechter oordeelde over het afzonderlijke ras van mensen.

Betekenis en feiten

Tartarus was een Griekse godheid die de zoon was van Gaia en Aether. Deze Griekse godheid was beter bekend vanwege het feit dat hij een deel van de Griekse onderwereld, beter bekend als de Tartarus, bewaakte of regeerde. Dit deel van de onderwereld vertegenwoordigde één soort vagevuur en er zijn veel overeenkomsten tussen Tartarus en het vagevuur dat in andere religies bestaat.

Tartarus heerste over deze donkere plaats waar nooit licht scheen. Dit was de plaats waar menselijke zielen naartoe zouden gaan als mensen stierven en het oordeel dat ze daar moesten ondergaan was vergelijkbaar met het oordeel dat in andere religies over de hele wereld bestaat.

Tartarus nam de beslissingen over menselijke religies niet alleen, omdat er rechters in de Tartarus waren die dit in plaats van hem deden. Zielen die naar Tartarus zouden komen, werden beoordeeld op basis van hun leven en de dingen die ze in hun leven deden.

Tartarus was de plek waar alle zielen heen gingen na de dood, daarom waren mensen bang voor deze plek. Dit is de plaats waar menselijke zielen heen zullen gaan om het laatste oordeel onder ogen te zien en de reden waarom mensen bang waren voor deze plaats is omdat dit betekent dat ze het oordeel zullen ontvangen voor alles wat ze in het leven hebben gedaan.

Tartarus was in sommige versies de plaats waar alle zondaars naartoe worden gestuurd om hun laatste oordeel te ontvangen. In de Romeinse mythologie zijn er ook vermeldingen van Tartarus in de Romeinse cultuur. Tartarus wordt in de Romeinse mythologie niet Tartarus genoemd, het wordt de Aenid genoemd en het vertegenwoordigt een grote plaats met veel vlammen en angstaanjagende dingen eromheen die het nog enger maken om erover na te denken. Zondaars die naar Tartarus worden gestuurd, kunnen niet ontsnappen omdat er grote muren zijn die de hele plaats omringen. Het maakt niet uit hoeveel ze proberen te ontsnappen aan de muren van Tartarus, ze kunnen dat op geen enkele manier.

In het Nieuwe Testament wordt het woord tartaroo genoemd, wat de afkorting is van het werkwoord kata-tartaroo. Dit werkwoord wordt vertaald als in Tartarus worden gegooid. Dit woord alleen al is voldoende bewijs dat de Griekse mythologie grote afstanden bereikt en dat het in veel verschillende culturen en religies voorkomt.

Tartarus als godheid is een van de engste maar ook een van de belangrijkste godheden in de Griekse mythologie.

Hij vertegenwoordigt een plaats waar zondaars heen gaan om hun laatste oordeel te krijgen en om de straf te ontvangen voor alles wat ze hebben gedaan. Tartarus wordt ook genoemd als de vader van enkele van de belangrijkste Griekse goden. Zijn rol in de Griekse mythologie is niet direct en hij wordt vaak alleen genoemd in verband met de plaats waarover hij regeerde. t

zijn plaats was zoiets als een hel die bestaat in andere religies en culturen. Hoe dan ook, zijn vermelding in verhalen en mythen is iets dat rillingen en angst oproept in de botten van mensen.

Conclusie

De Griekse mythologie vertegenwoordigt een combinatie van verschillende verhalen en mythen die in de loop van de geschiedenis zijn ontstaan. Soms vertegenwoordigen deze verhalen echte gebeurtenissen die plaatsvonden in het oude Griekenland en de omringende landen, maar andere keren zijn ze gewoon een product van menselijke verbeelding.

Verhalen en mythen werden van de ene generatie op de andere overgedragen, waardoor de personages en goden voor een lange tijd konden leven en bestaan. Veel kunstwerken uit verschillende branches vertellen de verhalen over Griekse godheden en laten ons zien hoeveel respect de oude Grieken hadden voor hun goden.

Tartarus wordt nooit genoemd in direct contact met andere goden en goden. Zijn karakter wordt meestal genoemd als een plaats waar de zielen van mensen naartoe gaan nadat mensen zijn gestorven. Sommige verhalen vermelden dat zielen van de doden in het algemeen naar toe gaan en andere verhalen vertellen dat alleen zielen van zondaars na de dood naar toe gaan. Ze gaan daarheen om hun laatste oordeel te krijgen en hun straf te ontvangen.

Tartarus wordt in het Nieuwe Testament ook genoemd als een plaats waar mensenzielen naartoe gaan. Het wordt niet rechtstreeks genoemd, maar het wordt gebruikt als een werkwoord, in de zin dat dit de plaats is waar menselijke zielen naartoe gaan om straf te ontvangen. Tartarus is een plaats waar duisternis heerst en waar niets anders is.

Hoewel sommige verhalen zeggen dat Tartarus alleen gevuld is met menselijke zielen, vermelden sommige verhalen dat Tartarus in de loop van de geschiedenis door verschillende inwoners werd bewoond en dat ze daar allemaal werden verbannen.

Tartarus is absoluut een van de belangrijkste Griekse goden, hoewel het nooit wordt genoemd in feitelijke gebeurtenissen en verhalen over andere Griekse goden. Zijn invloed is zelfs duidelijk in de populaire cultuur, waar we zijn naam op verschillende gebieden van het menselijk bestaan ​​kunnen vinden.

Tartarus blijft de grootste angst en het mysterie voor mensen, en een plaats waar we allemaal op een dag heen zullen gaan als we ons leven in zonde doorbrengen.