De Romeinse mythologie vertegenwoordigt een combinatie of een mengsel van Griekse en Etruskische mythologie. Romeinen hebben hun mythologie zeker ontwikkeld op basis van de leringen van andere culturen en beschavingen. Als we verhalen uit de Romeinse mythologie lezen, lijken de meeste op verhalen uit de Griekse mythologie en het enige verschil zijn de namen. De leidende Romeinse goden waren Jupiter, Neptunus en Pluto. Planeten in het universum zijn vernoemd naar deze Romeinse goden die slechts één bewijs leveren over de betekenis van de Romeinse mythologie voor de wereld.

Romeinse mythologische verhalen zijn meestal een combinatie van verhalen die ons leren over het leven en morele boodschappen die we moeten leren. Deze verhalen leren ons lief te zijn voor elkaar, maar ook hoe we stand kunnen houden in de wereld.

Behalve dat ze weinig hogere goden hebben, zijn er ook andere goden waar de Romeinen veel belang aan hechtten. In het verleden vertelden mensen gebeurtenissen in de natuur en alles wat ze niet aan goden konden uitleggen. Onweer, regen, droogte, alles had te maken met goden en hun wil.

Om goden te behagen, hielden mensen festivals en evenementen ter ere van goden. Deze festivals worden tegenwoordig zelfs gehouden en sommige werden handelsmerken van bepaalde steden. De Romeinse mythologie is rijk en nog steeds actueel en veel kunstwerken en literatuur waren gebaseerd op deze rijke culturele periode. In de tekst van vandaag zullen we het hebben over de Romeinse godin Diana, die de godin van de jacht en de maan was.

Mythologie en symboliek

Voor de Romeinen was de godin Diana de godin van de jacht en de maan. In deze oude mythologie was Diana vaak gerelateerd aan de natuur, dieren en bossen. Haar krachten spraken met dieren, ze hadden controle over het bos en alle dieren erin. De naam Diana komt van het woord voor goddelijk of hemels. Om de Romeinse en Griekse mythologie te vergelijken: Diana's equivalent in Griekenland is de godin Artemis. Als we verhalen lezen over deze Romeinse godin in het bijzonder, lijken ze erg op de verhalen over de godin Artemis. Beiden hadden het vermogen om met dieren te praten en ze onder controle te houden voor het geval mensen zich misdroegen.

Godin Diana werd gerekend tot de zogenaamde framegoden. Deze goden behielden sterke originele kenmerken van hemelse godheden en werden op geen enkele manier geassocieerd met de goden in Indo-Europese religies. Godin Diana werd geassocieerd met licht, maagdelijkheid en ze was altijd aanwezig in de bossen en tussen de bergen. Haar aanwezigheid was vooral in het bos voelbaar, en haar oorspronkelijke titel was de godin van de jacht. Diana weerspiegelde de hemelse wereld, wat betekent dat ze verwant was aan suprematie, ondoordringbaarheid en onverschilligheid voor wereldzaken. Ook al bleef godin Diana uit de buurt van menselijke zaken, ze zorgde wel voor de voortzetting van het menselijk ras door de bevalling en de jeugd te beschermen. Haar plicht was om de opvolging van koningen nauwlettend in de gaten te houden.

Diana's aanvankelijke aanbidding was verbonden met het bos en ze werd gerespecteerd als de godin van de jacht. Later verving Diana de godin Luna en werd de godin van de maan. Diana was ook de godin van de bevalling en beschermde het platteland en de natuur in het algemeen. In sommige gevallen werd de godin Diana ook Trivia, Luna, Lucina en Latonia genoemd. Al deze namen werden gebruikt als aliassen voor de godin Diana en zijn vaak te vinden in veel vroege literaire werken.

Godin Diana beschermde de burgers van de lagere klasse, daarom waren haar trouwe volgelingen de slaven en de mensen die tot de lagere klasse van burgers in het algemeen behoorden. De tempel van Diana werd voorgezeten door een hogepriester die ooit een slaaf was. De presiderende priester werd gekozen op basis van een oude traditie. De slaaf zou alleen de hogepriester worden genoemd als hij erin slaagde een tak van de heilige eikenboom te plukken en vervolgens tot de dood tegen de huidige priester te vechten. Dit spreekt alleen over het belang van godin Diana voor de burgers van de lagere klasse en hoeveel ze op haar bescherming vertrouwden. In de oudheid waren er niet veel goden van zo'n statuur wiens bescherming op deze lagen van mensen was gericht, en dat is maar één reden meer die godin Diana tot zulke hoogten heeft verheven.

De cultus van Diana in Rome is bijna net zo oud als de stad zelf, omdat er in de vroegst gevonden werken over de Romeinse stad melding wordt gemaakt van de cultus. Volgens oude mythen leefde de Romeinse godin Diana samen met de nimf Egeria en haar dienaar Virbuis. Deze drie woonden vroeger in de bossen van Nemi, dicht bij een stad genaamd Aricia in het zuidelijke deel van Rome. De drie vrouwen woonden in een bos van eikenbomen.

Volgens de geschriften en bevindingen van een beroemde archeoloog Francoise Helene Pairault, waren de godinnen Diana van de Adventijn en Diana Nemorensis goden gebaseerd op de cultus gewijd aan de godin Artemis. Deze cultus verspreidde zich van het oude Griekenland naar het oude Rome en werd verspreid met de hulp van de Etrusken en de Latijnen in de 6^een 5^eeeuw voor Christus.

Het is veilig dat de Romeinse godin Diana een belangrijke rol speelde in de Romeinse mythologie en haar betekenis groeide met het verstrijken van de tijd. Van de godin van de jacht groeide deze godheid uit tot een drievoudige godin en haar belang voor de gewone man was een van de redenen waarom ze zo'n belangrijke spirituele figuur werd in het oude Rome.

Betekenis en feiten

Godin Diana had een grote invloed op de kunst en literatuur in het oude Rome. Godin van de jacht Diana werd vaak voorgesteld als een jonge vrouw, tussen de 12 en 19 jaar oud. Haar huid was blank als die van Aphrodite en haar lichaam was slank met kleine heupen en een hoog voorhoofd.

Dit zijn de meest voorkomende afbeeldingen van deze Romeinse godin, die vaak worden gezien als sculpturen, schilderijen en beschrijvingen in oude geschreven documenten.

Diana werd ook afgebeeld met een korte tuniek omdat ze iets comfortabels moest dragen als ze in het bos wilde jagen.

Pijl en boog zijn ook veelvoorkomende details in de afbeelding van de godin Diana, samen met een hert of beer aan haar zijde. In sommige voorstellingen werd een dier waarop werd gejaagd ook weergegeven in de afbeelding of beschrijving. Toen Diana werd voorgesteld als de godin van de maan, was haar uiterlijk compleet anders. Ze was beschilderd met een lang gewaad en soms zelfs met een sluier over haar hoofd die haar een meer spirituele aanwezigheid gaf. De Romeinse godin Diana werd vaak afgebeeld met een maankroon op haar hoofd, zowel als godin van de maan als als godin van de jacht.

Festival dat werd gehouden in de naam van Diana vond plaats op 13 augustus^e. De verering van de Romeinse godin Diana wordt ook in de Bijbel genoemd. Volgens een oud verhaal uit de Bijbel riepen Efezische smeden die bang waren voor de prediking over het christendom door de apostelen Groot is de Diana van Efeziërs. Dit verhaal schetst een beeld van het moment waarop het christendom de Romeinse mythologie en religie begon te bedreigen, en de manier waarop mensen zich voelden onder deze verschuiving.

Godin Diana was ook goed bekend bij de oude Latijnse stammen. Veel heiligdommen en tempels werden ter ere van haar gebouwd in de landen die door de Latijnen werden bewoond. Een van de eerste ooit bekende heiligdommen was in de buurt van de Alba Longa, vlak voordat de stad werd verwoest door het Romeinse leger.

Een houten sculptuur in de buurt van het meer van Nemi was een in het Latijn gebouwde structuur en het bewijs van zijn bestaan ​​werd getuigd door het opschrift Cato. Op de Aventijn in Rome is een heiligdom gewijd aan Diana.

Godin Diana was in de eerste plaats de heidense godin en niet helemaal een Romeinse godin. De reden waarom ze in deze categorie werd gescheiden, ligt in haar achtergrond of haar afkomst. De cultus van Diana is gerelateerd aan de vroegmoderne Europese cultus van Nicevann, die ook bekend staat als Dame Habond of Herodiana. Godin Diana is ook gerelateerd aan de mythen van de vrouwelijke Wild Hunt.

Tegenwoordig is er één tak van Wicca die is vernoemd naar de godin Diana. Ze worden gekenmerkt door een exclusieve focus op de vrouwelijke aspecten in het Goddelijke. In een gezang van Wicca wordt Diana's naam gebruikt als de derde goddelijke naam. In Italië is er een religie van Stregheria die de godin Diana omarmde als hun koningin der heksen. De term heksen heeft niet dezelfde betekenis als in de populaire cultuur. Heksen voor de volgelingen van Stregheria, vertegenwoordigen wijze vrouwen en genezers uit die tijd.

Volgens hun leer scheidde godin Diana in haar het licht en het donker en hield de duisternis voor zichzelf en schiep haar broer Apollo als het licht. Godin Diana regeerde samen met haar broer Apollo, die de god van de zon was.

In de periode van de Renaissance werden de Romeinse en Griekse mythologie de belangrijkste inspiratiebron voor kunstenaars in heel Europa. Het is geen wonder dat de meeste kunstwerken gewijd aan de Romeinse en Griekse mythologieën in deze periode zijn gemaakt. Mythen van Diana werden vaak als dramatisch en visueel weergegeven. L'arbore di Diana is een beroemde opera die werd gemaakt in de 16^eeeuw en in Versailles werd Diana samen met Lodewijk XIV, de Apollo-achtige koning van de zon, opgenomen in de Olympische iconografie. veel beroemde schilders zoals Peter Paul Rubens, Titiaan, Boucher en Poussin schilderden allemaal Diana en wijdden hun talent aan het herscheppen van haar imago. De meeste van deze afbeeldingen waren die van Diana en Actaeon (en Callisto) waar ze werden afgebeeld als rustend na een vermoeiende jacht.

Godin Diana was een eindeloze bron van inspiratie voor schrijvers, en het bewijs daarvan zijn de vele verhalen en gedichten die zijn geschreven en gewijd aan de Romeinse godin Diana. Diana's Festival wordt nog steeds gehouden door sommige heidenen op 13 augustus^e.

Tijdens het festival vragen degenen die het vieren om een ​​goede oogst en bescherming tegen de stormen die vaak in de herfst voorkomen. Ter ere van de godin brengen mensen gebakken goederen en fruit mee, en sommigen doen zelfs een verzoek en schrijven ze op linten die later rond bomen worden geplaatst.

Conclusie

Romeinse mythologische verhalen zijn meestal een combinatie van verhalen die ons leren over het leven en morele boodschappen die we moeten leren. Deze verhalen leren ons lief te zijn voor elkaar, maar ook hoe we stand kunnen houden in de wereld. Voor de Romeinen was de godin Diana de godin van de jacht en de maan.

In deze oude mythologie was Diana vaak gerelateerd aan de natuur, dieren en bossen. Haar krachten spraken met dieren, ze hadden controle over het bos en alle dieren erin.

De naam Diana komt van het woord voor goddelijk of hemels. Om de Romeinse en Griekse mythologie te vergelijken: Diana's equivalent in Griekenland is de godin Artemis.

Godin Diana beschermde de burgers van de lagere klasse, daarom waren haar trouwe volgelingen de slaven en de mensen die tot de lagere klasse van burgers in het algemeen behoorden. De tempel van Diana werd voorgezeten door een hogepriester die ooit een slaaf was. Godin Diana was de drievoudige godin. Ze was de godin van de maan, de jacht en de bevalling.

Haar bescherming werd niet alleen verleend aan de hogere klassen, aangezien haar bescherming voornamelijk gericht was op de lagere klassen.

Godin Diana is ontstaan ​​uit heidense overtuigingen en religies, maar haar betekenis groeide in de loop van de tijd en werd een prominente figuur in de Romeinse mythologie.

Om goden te behagen, hielden mensen festivals en evenementen ter ere van goden. Deze festivals worden tegenwoordig zelfs gehouden en sommige werden handelsmerken van bepaalde steden. Het festival ter ere van de godin Diana wordt vandaag de dag nog steeds gehouden door sommige heidense culturen, en zijn cultus van Diana leeft nog steeds in vele delen van de wereld. De betekenis van Roam mythogly voor de wereld is absoluut groot. Veel culturele overblijfselen spreken over de grootsheid van die tijd, maar ook over de meedogenloosheid ervan.

Godin Diana zal voor altijd de godin blijven, beschermvrouwe van de jacht, de maan en de bevalling, maar ook als de beschermer van de burgers van de lagere klasse. De betekenis van godin Diana voor de Latijnse stammen en later de Romeinen is iets dat zal worden vastgehouden door middel van kunst en literatuur, maar ook door mythen en verhalen die blijven voortleven.