Wat je moet weten over deze twee whiskystijlen – en waar Tennessee-whisky in past.

Nieuwkomers op het gebied van whisky vragen zich vaak af wat een bourbon onderscheidt van een rogge. De twee bruine vloeistoffen ruiken en smaken immers vaak behoorlijk hetzelfde, ze kunnen in veel cocktails door elkaar worden gebruikt en ze zijn op zicht onmogelijk van elkaar te onderscheiden.

Maar er zijn aanzienlijke verschillen tussen bourbon en rogge die van invloed zijn op hun smaak en, uiteindelijk, op hoe een drinker ervan zou willen genieten. Dit is wat je moet weten over de twee belangrijkste Amerikaanse whiskystijlen, en hoe ze op elkaar lijken en verschillen.

Wat is Bourbon?

Allereerst: in tegenstelling tot wat whisky-smakende betweters je misschien vertellen, hoeft bourbon niet in Kentucky te worden gemaakt. Het kan overal in de Verenigde Staten worden gemaakt, inclusief Amerikaanse territoria zoals Puerto Rico (hoewel niemand dat nog heeft gedaan).

Bourbon moet worden gemaakt van een gefermenteerde puree, dat wil zeggen gekookte granen vermengd met gist, die voor ten minste 51% uit maïs bestaat. De rest van het beslag kan elk ander type graansoort zijn, maar een combinatie van gemoute gerst, rogge en/of tarwe komt het meest voor.

Het moet worden gedestilleerd tot niet meer dan 80% ABV, en worden gerezen (dat wil zeggen verdund) met water om het vat in te gaan met niet meer dan 62,5% ABV.

Bourbon moet worden gerijpt in een nieuwe, verkoolde eikenhouten container, maar er is geen minimale rijpingsvereiste: het kan daar een dag blijven, of zelfs maar een minuut of twee. Om puur te mogen worden geëtiketteerd, moet een bourbon echter minimaal twee jaar oud zijn. Als het jonger is dan vier jaar, moet het etiket de leeftijd vermelden.

Bourbon moet worden gebotteld op minimaal 40% alcohol, hoewel je hem om belastingredenen tegen lagere proefdrukken kunt vinden op bepaalde exportmarkten, namelijk Australië.

Wat is roggewhisky?

Roggewhisky kan overal ter wereld worden gemaakt, maar om in de Verenigde Staten als rogge te worden bestempeld, moet het aan bepaalde regels voldoen: het moet gemaakt zijn van een gefermenteerde puree van ten minste 51% roggekorrel (de rest kan uit andere granen bestaan) . Net als bourbon moet het worden gedistilleerd tot niet meer dan 80% alcohol, en laten rijzen om het vat in te gaan met niet meer dan 62,5% alcohol. Het moet worden gerijpt in nieuwe verkoolde eikenhouten containers en worden gebotteld op minimaal 40% alcohol.

Hoe lijken Bourbon en Rye Whisky op elkaar?

Bourbon- en roggewhisky hebben veel dingen gemeen, zoals maximale distillatiebestendigheid en rijping in nieuwe verkoolde eikenhouten vaten. Ze worden allebei meestal gemaakt in column stills, hoewel dat geen vereiste is. Veel bourbonmerken, zoals Jim Beam, Wild Turkey en Woodford Reserve, hebben een broer of zus van rogge-whisky die in dezelfde distilleerderij wordt gemaakt, maar niet altijd: Bulleit-rogge komt bijvoorbeeld van de MGP-distilleerderij in Indiana, terwijl de bourbon van het merk is allemaal gemaakt in Kentucky.

Bovendien kunnen bourbon en rogge behoorlijk op elkaar lijken, afhankelijk van hun recepten. Als je een bourbon met een roggebrij van 49% vergelijkt met een rogge van vergelijkbare leeftijd met een maïsbrij van 49%, zul je merken dat de twee qua smaak bijna niet van elkaar te onderscheiden zijn.

Hoe verschillen Bourbon en Rogge?

Bourbon kan alleen in de Verenigde Staten worden gemaakt, terwijl roggewhisky overal vandaan kan komen: Canada, Nederland, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en zelfs Australië.

Aan bourbon kan niets anders dan water worden toegevoegd, ongeacht of het puur is geëtiketteerd. Voor roggewhisky zijn de regels iets anders. Pure rogge mag geen additieven bevatten, maar als de rogge niet als pure rogge wordt geëtiketteerd, of als het een mengsel van pure rogge is, kan tot 2,5% van het volume onschadelijke kleur-/smaak-/mengmaterialen zijn. Omdat deze additieven niet openbaar hoeven te worden gemaakt, is het onmogelijk te zeggen welke roggesoorten deze bevatten, hoewel Templeton Rye een bekend voorbeeld is.

Qua smaak heeft bourbon de neiging zoeter te zijn en heeft het een olieachtiger mondgevoel dan rogge vanwege het hoge maïsgehalte. Veel voorkomende smaaktonen in bourbon zijn vanille, karamel, noten, eikenhout, donker fruit, chocolade en milde kruiden.

Het smaakprofiel van Roggewhisky kan aanzienlijk variëren, afhankelijk van het totale roggegehalte. Een minimum van 51% rogge, zoals die traditioneel gemaakt wordt door de grote distilleerderijen in Kentucky, zal behoorlijk op bourbon smaken. Maar 100% rogge – een stijl die vaak uit Canada komt – heeft doorgaans rijke specerijen- en kruidige tonen, versterkt door smaken die zijn afgeleid van vatrijping zoals vanille en eikenhout.

Hoe zit het met Tennessee Whiskey?

Tennessee whisky is een soort bourbon. Het voldoet aan alle eisen van bourbon, met als extra stap dat het vóór het vaten door suiker-esdoorn-houtskool wordt gefilterd – en uiteraard moet het in Tennessee worden gemaakt en gerijpt.

Wanneer zou je elk type whisky willen gebruiken?

De meest bekende whiskycocktails, de Old Fashioned en de Manhattan, kunnen worden gemaakt met bourbon- of roggewhisky, afhankelijk van de voorkeur van de drinker, net als de Whiskey Sour, de Hot Toddy en de Boulevardier en zijn neef, de Old. Vriend.

Sommige cocktails vragen specifiek om het een of het ander. De Mint Julep wordt bijvoorbeeld altijd gemaakt met bourbon, terwijl de Sazerac strikt op basis van rogge is (tenzij je old-school gaat en alleen cognac gebruikt).

Houd er bij het overwegen van de te gebruiken whisky rekening mee dat rogge over het algemeen een drogere cocktail maakt, terwijl het olieachtige mondgevoel van bourbon de body van de drank kan versterken. Ongeacht je keuze, zorg ervoor dat het bewijs van de whisky geschikt is: te sterk en het zal de rest van de ingrediënten overweldigen, terwijl het bij slechts 40% alcohol verloren kan gaan. Whiskies met een alcoholpercentage van 43% tot 46% bereiken voor de meeste cocktails de middenmoot.