Het leven van de droom kost veel werk.

Twee jaar geleden was Adam Polonski een journalist die verslag deed van ambachtelijke distilleerderijen voor een op whisky gericht handelsmagazine. Tegenwoordig is hij mede-oprichter van zijn eigen merk, Verloren Lantaarn , een onafhankelijke bottelaar van Amerikaanse whisky.

Polonski behoort tot de kleine maar groeiende groep mediaprofessionals die zijn overgestapt van schrijven over alcoholische dranken naar het hands-on bedrijf van het maken van sterke drank. Hoewel het niet ongebruikelijk is dat journalisten beoefenaars worden in de velden die ze ooit bestreken, gebeurt het niet zo vaak in de drankwereld. Voor sterke drank is het gebruikelijker om mensen van baan te zien veranderen van bedrijfs- of ondernemersbanen; meer recentelijk zijn barmannen de strijd aangegaan met de distilleerderijwereld.

Maar drankschrijvers, gewapend met diepgaande productkennis en mogelijk gemaakt door toegang tot contractdistilleerderijen en andere faciliteiten die de vloeistof maken, stappen steeds meer in de productiekant. Weinigen zijn daadwerkelijk betrokken bij het distillatieproces, maar ze vinden manieren om hun visie in de schappen en in de bril van de consument te krijgen.

Rapporteren is onderzoek

Als hij niet als journalist was begonnen, merkt Polonski op, zou hij waarschijnlijk niet op het idee zijn gekomen om Lost Lantern te creëren. Ik schreef mee aan een verhaal over onafhankelijke distilleerderijen in Schotland, herinnert hij zich. Ik zei: waarom werkt niemand in de VS op dezelfde manier met onafhankelijke distilleerderijen? Na acht maanden door het land te hebben gereisd en distilleerderijen te hebben ontmoet, begonnen hij en zijn mede-oprichter en echtgenote, Nora Ganley-Roper, whisky's te bottelen die zijn gemaakt in Amerikaanse ambachtelijke distilleerderijen, gemodelleerd naar de manier waarop de Schotse industrie single malts bottelt en mengt.

Als schrijver had Polonski ook veel contacten om zijn visie vooruit te helpen. Het was handig dat ik mensen in de branche kende, zegt hij. Dat hielp deuren openen. [Distilleerderijen] waren enthousiast om met ons samen te werken. Het beste van onze reizen was dat we niet hard hoefden te werken om mensen te overtuigen om dit te doen.

Bovendien verdubbelde het rapportageproces als onderzoek voor de toekomstige onderneming van Polonski. Terwijl nieuwkomers in de distilleerderij vaak lopend moeten leren, had Polonski's journalistieke werk hem de kans gegeven om bijvoorbeeld de details van distributie te leren kennen. We hebben geleerd van de beproevingen en fouten van andere mensen, zegt hij.

Wat zit er achter de opleving van mediaprofessionals die de geestenbiz proberen? Voor een deel is het omdat de deur wijd open is gegaan voor kleine bedrijven, zegt Mark Byrne, de mede-oprichter van Goede wodka , die een fulltime baan opgaf bij GQ dat omvatte vaak het afdekken van de drankruimte.

Het is niet de eerste keer dat Byrne sterke drank maakt, hoewel Good Vodka zijn eerste keer in een eigendomsrol is. Hij had eerder de kneepjes van het vak geleerd bij Brooklyn's Kings County-distilleerderij at night (een bedrijf dat mede is opgericht door David Haskell, die als hoofdredacteur van New York Media heeft ook een voet in beide werelden) tijdens het factchecken op Esquire tijdens de Dag. Dat hielp op zijn beurt zijn schrijven over geesten.

Het voelt alsof er een opleving is in het ondernemerschap, zegt Byrne. Ik denk dat het makkelijker dan ooit is om een ​​klein bedrijf te starten. Hij citeert ook de recente versoepeling van sommige wetten voor ambachtelijk distilleren als een aanmoediging.

Voor degenen die nu net beginnen, zijn de drempels lager dan vroeger, zegt Byrne. We gebruiken journalistieke vaardigheden, alleen op een andere manier.

In een sterkedrankmerk stappen betekent niet dat je alle vaardigheden die je in de loop van een journalistieke carrière hebt opgedaan, achter je moet laten, zeggen de profs. Schrijven en verhalen vertellen kunnen zelfs cruciale voordelen zijn bij het maken en verkopen van sterke drank.

Het is geweldig dat grote distilleerderijen ons hun whisky toevertrouwen, en dat is omdat ik journalist was, zegt Polonski. Ik weet niet hoe ik moet fermenteren of distilleren; Ik zal nooit. Maar ik begrijp veel van andere dingen: wat een whisky uniek maakt en hoe je zijn verhaal vertelt.

Het is ook nuttig om aan potentiële klanten te communiceren waarom Lost Lantern enthousiast is over een specifieke distilleerderij en waarom de klanten ook enthousiast zouden moeten zijn. We gebruiken journalistieke vaardigheden, alleen op een andere manier, zegt Polonski.

Leren is echter niet hetzelfde als praktijkervaring opdoen, realiseerde Polonski zich al snel. Leren denken als een ondernemer in plaats van een journalist is iets anders, hoewel ik heb geprobeerd die twee samen te brengen, zegt hij.

Ook al blonk hij uit in de communicatieve aspecten van het werk, als het erop aankwam om whisky in vat door het land te vervoeren of een bedrijf op te zetten en op te nemen, was ik totaal uit mijn diepte, zegt hij. Het was voor mij geen natuurlijke manier van denken. Om enkele hiaten op te vullen, schreef Polonski zich in voor een eenjarig MBA-programma in duurzame innovatie.

Transparantie is belangrijk

Journalistieke ethiek kan ook een rol spelen bij degenen die de drankruimte blijven dekken. De vraag is hoe het van invloed zal zijn op hoe je schrijven wordt waargenomen, zegt Derek Sandhaus, de mede-oprichter en directeur van communicatie voor Ming River Baijiu , evenals een freelance schrijver en een auteur van twee boeken over baijiu . De oplossing, zegt hij, is transparantie. Je moet erop kunnen vertrouwen dat je zo objectief mogelijk kunt blijven als je wilt blijven schrijven, zegt hij. Hoe eerlijker u tegen uw lezers kunt zijn over uw betrokkenheid en wat uw professionele doelen zijn, hoe vergevingsgezinder ze zullen zijn.

Dat gezegd hebbende, merkt Sandhaus op dat, omdat hij werkt met een Chinese geest die niet zo bekend is bij een groot deel van de westerse wereld, hij zijn rol beschouwt als die van een baijiu-ambassadeur. Alles wat iemand doet om zichtbaarheid en enthousiasme te creëren, helpt om het te verkopen, zegt hij. Ik zou teleurgesteld zijn als mijn betrokkenheid bij het runnen van een baijiu-merk iemand zou doen denken dat ik niet te vertrouwen ben als ik het over baijiu in het algemeen heb.

Sommige journalisten, zoals Cheryl Tiu, de mede-oprichter van Proclamatie Gin en een freelance lifestyle-schrijver uit Miami, vinden het handig om parameters in te stellen. Ik heb persoonlijk van te voren gezegd dat ik mijn eigen gin-merk heb, zegt ze. Wanneer er mogelijke belangenconflicten zijn, weiger ik respectvol exclusieve previews, behind-the-scenes, interviews, enz.

Advies van de profs

Voor hun collega-journo's die overwegen om in te springen en een drankmerk te lanceren, hebben de experts veel advies.

Heb een plan: Denk er eerst goed over na, zegt Polonski. Weet precies wat je wilt doen, ook al kan het veranderen. Het oorspronkelijke plan van Lost Lantern was bijvoorbeeld geweest om nieuwe alcoholische drank van distilleerders te kopen en deze te laten rijpen. Toen hij ontdekte dat er rijpe whisky beschikbaar was, besloot hij die in plaats daarvan te kopen. Het was belangrijk om een ​​echt plan te hebben, ook al zijn we daarvan afgeweken.

Leer zoveel als je kunt: De uitdagingen van het runnen van een merk sterke drank en het zijn van een schrijver zijn heel, heel verschillend, zegt Sandhaus. Voordat ik begon met het verkopen van baijiu, hoefde ik me nooit zorgen te maken over toeleveringsketens, distributie, importeurs, onderhandelen over 50 verschillende staten, alle details van verkopen aan een consument. Maar het is echt een goede gelegenheid om te begrijpen hoe het ding waar je over hebt geschreven, mensen op een persoonlijker en intiemer niveau beïnvloedt.

Blijf op koers: Een aantal mensen zal je ervan weerhouden om je droom na te jagen, om welke reden dan ook, en proberen je aan jezelf en je product te laten twijfelen, zegt Tiu, die drie jaar lang een gin ontwikkelde die in de Filippijnen is gemaakt om haar erfgoed te weerspiegelen. Het is belangrijk om gewoon door te gaan, want omgekeerd zijn er zoveel anderen die je zullen steunen.

Toegang tot een ander deel van je hersenen: Zo beschrijft Byrne het draaien van het tikken op een laptop naar het praktische werk van het maken van een geest en het de wereld in leiden. Je eindigt de dag vies en stinkt naar ethanol, en je broek zit onder het stof van het graan, zegt hij. Er is iets heel bevredigends aan het doen van echt tactiel werk, om iets te hebben dat je kunt consumeren en vasthouden en aan mensen kunt laten zien. Dat was een uitlaatklep die ik in de journalistiek niet kreeg en iets dat ik spannend vind.