Generaties lang van imbibers straalde de champagnefluit elegantie uit, en iedereen die een met bellen gevulde fluit hanteerde, kreeg een dosis, of misschien een dosis, klasse. Hoewel de fluit zijn aantrekkingskracht niet helemaal heeft verloren - hij wordt nog steeds veel gebruikt en over het algemeen gezien als zowel een sexy als soms verstandige keuze - worden meer wijnmakers, sommeliers en alledaagse liefhebbers van mousserende wijn ingelicht over een idee dat ooit als taboe werd beschouwd: het idee dat de fluit niet het beste vat is om een ​​fijne champagne te waarderen.

Het is de moeite waard om eerst even te bedenken waarom de fluit en de champagne zulke snelle vrienden werden. Volgens Moët & Chandon keldermeester Benoît Gouez , de smal Het ontwerp van de fluit werd voor het eerst in gebruik genomen als een middel om onhandig sediment te ontwarren. Champagne werd gewoonlijk geserveerd met of als dessert, en als een glas tijdens het eten werd gevuld, zou het sediment mooi en netjes zijn verzameld op de bodem van het dunne glas tegen de tijd dat een drinker klaar was om te eten.

Toch heeft de fluit grotendeels de tand des tijds doorstaan, ondanks het feit dat disgorgement - het verwijderen van de droesem van een fles champagne - meer dan 200 jaar geleden als een praktijk begon. Het resultaat voor de moderne drinker is dan dat we onze sprankeling hebben verstikt en ons eigen volle genot van de beste uitingen ervan hebben belemmerd.

Champagne is wijn - behandel het als zodanig

Door champagne uit een breder glas te drinken in plaats van uit een dunne fluit, kunnen we meer van het aromatische spectrum ervaren, zegt sommelier Daniel Braun, de eigenaar van Princeville-wijnmarkt op het eiland Kauai.

Champagne is gemakkelijk als een categorie op zich te beschouwen. Het is echter verstandig om te onthouden dat het inderdaad een soort wijn is. De neiging van drinkers om dat te negeren, is grotendeels verantwoordelijk voor het in stand houden van de fluit in de mode, ondanks de erkenning in de hele industrie dat dit niet altijd het ideale glas is.

Het is geen champagne, het is een wijn uit champagne, zegt Gouez. Dit type wijn is er een die echt moet ademen en al zijn lagen moet onthullen.

Neem een ​​kijkje in veel van de mooiste huizen van Champagne en u zult waarschijnlijk een dwarsfluit tegenkomen. Maximilian Riedel, de 11e generatie CEO van het glaswerkbedrijf van zijn familie , zegt dat hij geïnspireerd was om de strijd aan te gaan en een nieuw glas voor Champagne na dat te hebben gezien Taittinger nooit fluiten gebruikt. Daarom ben ik ermee begonnen en raakte ik gemotiveerd om een ​​standpunt in te nemen en de manier waarop mensen champagne drinken te veranderen, zegt Riedel. Het resultaat was een glas met een bredere, maar nog steeds ingeklemde lip, die vervolgens halverwege de kom uitwaaiert voordat hij weer samentrekt tot een nog steeds dunne bodem.

Godefroy Baijot, het hoofd van Beter wethouder de Bellefon , pleit voor het gebruik van een blida, een soort klein, steelloos glas dat wordt gebruikt door de lokale bevolking in de Champagnestreek. Of ze nu geverfd zijn of niet bij elkaar passen, ze kunnen gemakkelijk in een tas worden verpakt voor in het park of op het strand en zijn vernoemd naar de stad in Algerije waar ze wijdverspreid werden door het drinken van thee.

Wat betreft het soort glaswerk dat Braun verkiest, hij kijkt specifiek naar de wereld van witte wijn. Ik drink champagne het liefst uit een witte wijnglas met een lip met een iets kleinere straal dan de onderkant van het glas, zegt hij. Als het glas een te grote schaal heeft, kan de koolstofdioxide zelf te uitgesproken worden. Veel glaswerkbedrijven maken champagneglazen met kenmerken van zowel de dunne fluit als de komvorm, en deze kunnen een geweldig compromis zijn.

Maar dood de fluit nog niet

Terwijl Riedel een harde houding aanneemt met de persoonlijke overtuiging dat champagne nooit in een fluit mag worden geserveerd, zijn anderen iets flexibeler.

Niet alleen geven fluiten nog steeds een feestelijk signaal af, maar in zo'n soiree-setting, wanneer glazen bubbels kunnen worden ingeschonken en een tijdje blijven zitten voordat ze worden doorgegeven, zijn ze eigenlijk op een andere manier nuttig. Er zijn veel gelegenheden waarbij een fluit nodig is, en ik gebruik ze het liefst in omgevingen waar ik me zorgen maak dat een champagne te veel koolzuur verliest, zegt Braun. De smalle fluit helpt een glas mousserende om zijn bevredigende bruisen voor een langere periode te behouden. Omgekeerd bevordert het nog steeds gangbare coupéglas het verlies van bellen nog sneller - het minst wenselijke resultaat.

Er is ook een kwestie van het soort champagne of mousserende wijn dat wordt genoten. Terwijl Braun bijvoorbeeld altijd kiest voor een witte wijnglas voor blanc de blanc champagnes, breekt hij dat soort glaswerk niet uit voor een rosè champagne, tenzij het een vintage release is en daarom bekend staat om zijn kwaliteit.

De aromaten van een wijn beter laten uitkomen, werkt het beste als u zeker bent van de resultaten. De traditionele fluit is misschien nog steeds onze beste optie, omdat niet elke mousserende wijn bedoeld is om de test van toegenomen aandacht te doorstaan, zegt Braun. Ik zou voor de meeste cava, prosecco en crémant bij een gewone fluit blijven.