The Indispensables is de serie van sr76beerworks.com gewijd aan de klassieke cocktaildrinkers van elke vaardigheid die ze in hun arsenaal nodig hebben. Elke aflevering bevat één kenmerkend recept, samengesteld uit informatie door de beste barmannen. The Indispensables zal de wereld misschien niet redden, maar het zal zeker je cocktailuurtje redden.

De status van een beroemdheidspictogram gaat niet vaak langer mee dan zijn tijdsperiode. Voorbeeld: toen ik mijn 15-jarige nichtje vroeg of ze wilde dat onze aanstaande filmmarathon-avond een schare Julia Roberts-films zou zijn, antwoordde ze: Julia wie?

Dit geldt zelfs als de beroemdheid in kwestie een drankje krijgt dat naar haar is vernoemd. Hoeveel mensen weten bijvoorbeeld wie de lieve, stille actrice Mary Pickford was toen ze nipte aan de gelijknamige drank van witte rum, maraschino-likeur, grenadine en ananassap? Komt het beeld van een zwoele Jean Harlow meteen voor de geest als een barman gelijke delen rum en zoete vermout mengt, versierd met een slanke citroendraai? Waarschijnlijk niet.

Maar soms begint de status van een beroemdheidsdrankje zijn naamgenoot te verduisteren, en in geen enkele drank is dat duidelijker dan de Shirley Temple . De klassieke mix van ginger ale en grenadine met een scheutje citroen of limoen gegarneerd met marasquinkersen (meervoud, alstublieft!) Is 's werelds eerste mocktail. En het is springlevend.

Waarom heeft dit suikerzoete brouwsel de tand des tijds doorstaan, ook al heeft de naamgenoot van de superster met een ringlet dat niet gedaan? Temple zelf wierp haar vroegere imago af en verliet het filmdom om de ambassadeur van de Verenigde Staten in Ghana en later Tsjecho-Slowakije te worden. Haar naam kreeg zelfs een zweem van ernst toen ze trouwde en Shirley Black werd.

Het spijt me te moeten zeggen, ik betwijfel of je iemand iets spannends zult vinden met dat drankje, zegt Jeffrey Morgenthaler, de eigenaar van Portland, Ore. Clyde Common en kampioen van door ellende verwekte cocktails. En hoewel dat waar lijkt te zijn, geldt dat ook voor het feit dat veel drinkers er juist om die reden de voorkeur aan geven: de zoete vertrouwdheid.

Ik denk dat wanneer mensen naar een bar gaan en niet weten wat ze moeten bestellen, ze iets bekends bestellen, met of zonder alcohol, zegt Tara Heffernon, de mede-eigenaar van Duke's Spirited Cocktails in Healdsburg, Californië. Het interessante van Duke's Shirley Temple is dat de barvergunning van het type is dat iedereen onder de 21 jaar de toegang verbiedt, en toch staat de Shirley Temple op de barlijst met andere, meer op maat gemaakte drankvrije dranken.

Heffernon zegt dat ze zeker meer met wodka verrijkte Dirty Shirleys maakt dan gewone niet-alcoholische, maar toch worden ze met zorg gemaakt en wordt er genoeg gevraagd om regelmatig te roteren. We serveren het hoog in een frisdrankfonteinglas met onze 1 1/4 inch Koud ontwerp ijsblokjes gegarneerd met Smeden amarenakersen, zegt ze. En het spreekt voor zich dat Duke's grenadine huisgemaakt is van verse granaatappels.

Justin Shiels

Het zijn de vertrouwdheid en het gemak van bestellen die de sleutels zijn tot de levensduur van de Shirley-tempel. Ook: kinderen zijn er dol op. Kinderen zien een ouder een cocktail drinken, en zij willen er ook een, zegt Colleen Kenny, de barmanager van Lokaal in Portland, waar ze een versie serveert die de Noem me niet Shirley met huisgemaakte sodawater, huisgemaakte grenadine, verse citroen en limoen, en amarenakersen.

Het is een leuke manier om ze iets speciaals te laten drinken als ze uit eten gaan. Ik dronk ze de hele tijd als ik uit eten ging met mijn ouders. Het is altijd consistent, zegt Kenny. We noemen de onze Don't Call Me Shirley omdat je niet de enge, miezerige siroop krijgt die mensen gewend zijn. Het is echt succesvol geweest. We hebben het nu al vele jaren.

Waar maakte 's werelds beroemdste mocktail zijn debuut? Temple was berucht niet dol op haar gelijknamige drankje en legde de schuld voor de uitvinding bij het vertrokken Hollywood-eetcafe The Brown Derby. Anderen hebben de eer gekregen voor de uitvinding, zoals die van Chasen in Hollywood en De Royal Hawaiian hotel in Waikiki.

En dan was er de vage vermelding van een barman genaamd Smith Smithy Lowther uit Palm Desert die in een brief uit 1985 aan voormalige Woestijnzon columnist Larry Boodry dat hij de drank heeft uitgevonden toen hij op een hotspot in Hollywood werkte, hoewel hij geen bijzonderheden noemde zoals waar, wanneer en hoe. Een zoektocht naar ol ’Smithy om zijn bewering te bevestigen is zo vruchteloos als een potje met formaldehyde gedrenkte marasquinkersen.

Temple, die in 2014 op 85-jarige leeftijd stierf, had zo'n hekel aan het drankje dat ze twee keer voor de rechtbank belandde en vocht tegen een paar ondernemende bedrijven die de beroemde niet-alcoholische traktatie wilden bottelen met haar voormalige kindsterrennaam erop. Ze won beide veldslagen. Zouden blikjes Shirley-tempels zo populair zijn geweest als Cokes ? Moeilijk te zeggen. Maar hoewel de charmante zwart-witfilms van Temple een stoffig overblijfsel zijn van een vervlogen tijdperk, heeft het drankje waar ze zo een hekel aan had, haar naam permanent laten draaien, zonder einde in zicht.

Het hebben van toegankelijke ingrediënten is een goede reden waarom het heeft geduurd, zegt Heffernon. Het vereist geen vers sap of enig ander ingrediënt dat mensen nog niet hebben. Het is zoet, fruitig en eenvoudig, dus elke reep kan het hebben. En ze wijst erop dat, ondanks wat veel ouders willen geloven over de aangeboren superioriteit van hun kinderen, de meesten geen verfijnde smaakpapillen hebben. Kinderen bestellen meestal geen alcoholvrije drank Collins of een Arnold Palmer.

Bij Duke's zijn er echter geen kinderen toegestaan; Shirley Temple kon daar geen Shirley Temple bestellen. Maar zelfs volwassenen lijken te snakken naar de zoete vertrouwdheid en troost van het bekende.

Als we het hebben over ons alcoholvrije menu, richten we ons op wat gasten lekker vinden tijdens een cocktailervaring. En dat ondersteunen we graag, zegt Heffernon. En wat die vertrouwdheid betreft, dat is ook een deel van de charme. Mijn beste vriendin heeft al 10 jaar geen alcohol gedronken en de Shirley-tempel is haar favoriet. Zelfs bij een duikbar kan ze iets bekends krijgen dat niet alleen frisdrank is. Iedereen zou de magie moeten voelen van een cocktailervaring die voor hen is gecreëerd, in plaats van iemand gewoon frisdrankwater te geven en het een dag te noemen.