De historici van het tippelen (en ik ben een van hen) zijn zelden in staat om de precieze oorsprong van de meest populaire drankjes te geven - en dat is ironisch genoeg wat tipplers echt willen.

Er is geen betere cocktail om dit te bewijzen dan de machtige French 75, een mengsel van gin - of is het cognac? - met citroen, suiker, ijs en champagne. Verfrissend, heerlijk en bedwelmend, het is een brouwsel dat elke barman moet kennen en elke drinker moet koesteren.

Maar waar komt het vandaan? Alle stukken zijn verantwoord, dus het is gewoon een kwestie van hoe ze in elkaar kunnen passen. De Franse 75 zoals we die kennen, verschijnt voor het eerst in druk in 1927, op het hoogtepunt van de drooglegging, in een bootlegger-vriendelijke kleine bundel genaamd Hier is hoe! uitgegeven door een New Yorks humormagazine. Van daaruit werd het opgepikt door de 1930 Savoy cocktailboek , en als het er eenmaal in was, was het overal. Het elixer onderscheidt zich als de enige klassieker die in Amerika is geboren tijdens de droge periode .

Hier is echter het probleem. Toen Charles Dickens in 1867 Boston bezocht, hield hij ervan de literaire leeuwen van de stad in zijn kamer in het Parker House te vermaken met Tom gin en champagnekopjes, zoals een artikel uit 1885 over het hotel beweerde. Een champagnekop is bubbels, suiker, citrus en ijs. Voeg Tom gin toe, zoals dat verhaal lijkt aan te geven, en je hebt iets gevaarlijk dicht bij de Franse 75.

De combinatie van gin en champagne was inderdaad populair bij heren van een bepaalde klasse. Volgens hun tijdgenoten was het een favoriet van de zoon van koningin Victoria, de prins van Wales, en ook van Kalakaua, het sportieve type dat koning van Hawaï was. De combinatie van cognac en champagne was al even bekend, zo niet meer; als de King's Peg was het een standaard die in de oostelijke delen van het Britse rijk werd geserveerd.

Kortom, de kans is groot dat degene die de Franse 75 heeft uitgevonden, dat niet echt heeft gedaan uitvinden helemaal niets. Het enige wat hij of zij deed, was het een naam geven. Maar natuurlijk, met drankjes, de naam is alles: mensen dronken een eeuw lang sterke drank met suiker en bitters voordat iemand dat vrolijke woord cocktail aan het amalgaam joeg en er daarmee een Amerikaanse culturele instelling van maakte.

Toen de formule van gin of cognac, champagne, citroen en suiker de bijnaam kreeg van het snelvurende, nauwkeurige Franse veldkanon dat een icoon van de overwinning was geworden in de Amerikaanse berichtgeving over de Eerste Wereldoorlog, kreeg het plotseling een nieuw cachet. Nu was het, zoals de romanschrijver Alec Waugh het noemde, de krachtigste drank ter wereld.

Frans 75

Bijgedragen door David Wondrich

INGREDIËNTEN:

• 0,5 oz citroensap
• 1 theelepel suiker
• 2 oz London dry gin of cognac
• Champagne, gekoeld
• Glas: Champagne fluit

VOORBEREIDING:

Voeg het citroensap en de suiker toe aan een shaker en roer om te combineren. Voeg de gin toe en vul met ijs. Schud en giet in een champagnefluit gevuld met gebarsten ijs. Vul langzaam met champagne.