Het is een Amerikaanse klassieker die geruststellender is dan je je herinnert.

Coors Banquet Beer is ongeveer net zo klassiek als Amerikaans pils. Het bier heeft een zoeter smaakprofiel met meer heldere fruitige tonen dan andere van de stijl, met tonen van graan, maïs en bananenbrood, waardoor dit veel meer is dan je dagelijkse grasmaaierbier.

Snelle feiten

Stijl: Amerikaanse pils

Bedrijf : Coors Brewing Company (Molson-Coors)

Brouwerij Locatie: Golden, Colorado

MOEDER: vijftien

ABV : 5%

Adviesprijs : $8 per sixpack

Gewonnen prijzen: Goud, 2009 Great American Beer Festival

Voordelen:

• Iconisch Amerikaans pils met een helder, licht zoet smaakprofiel
• Makkelijk doordrinkbaar en levendig in de mond
• Ongelooflijk betaalbaar
• Vaak verkrijgbaar in retro stompe bruine flessen

nadelen:

• Het volle, ronde gehemelte kan overdreven zoet overkomen.
• Fruitige aroma's kunnen voor sommigen onaangenaam zijn.
• Sommigen zien iconisch als verouderd.

Proefnotities

Kleur: Dit bier is bleek strogeel tot goud van kleur en heeft een medium schuimkraag die binnen twee minuten verdwijnt.

Neus: Een ongewoon fruitige neus voor een adjunct pils springt uit het glas met aroma's van bananenschil, peer en geroomde maïs. Hints van natte korrel en houtsnippers kruipen achter de aanvankelijk heldere uitbarsting.

Gehemelte: Het is onmogelijk om de zoetheid van dit bier niet op te merken, dat niet overweldigend of plakkerig is, maar wel troostend op een manier waarop veel lagers tekortschieten. Fruitige tonen van bananenbrood, kauwgom, maïs en rijke mout domineren het gehemelte, terwijl levendige, fijne koolzuur ervoor zorgt dat het vollere mondgevoel van het bier niet stroperig wordt.

Finish: Donkerdere mouten en granen worden meer uitgesproken in de afdronk, waar carbonatatie de zoetheid laat blijven hangen als een laag karamel op een rijpe appel. Rijke romige maïsaroma's blijven lang na elke slok aan de tong plakken.

Onze recensie

Opa bier. Bowlingbaan brouwen. Ondergewaardeerd icoon. Wat je mening over Coors Banquet Beer ook is, er is nog steeds een goede kans dat minstens één persoon die je kent deze Amerikaanse pils begeert die al bijna anderhalve eeuw wordt geproduceerd. Het bier vertegenwoordigt een tijdcapsule van brouwtraditie als het geesteskind van een Duitse immigrant die zich in Golden, Colorado vestigde om te profiteren van het hoogwaardige water dat uit de aangrenzende Rocky Mountains stroomt. Het verhaal is zo iconisch dat de westelijke vergezichten sindsdien een hoofdbestanddeel van Amerikaanse bieradvertenties zijn geworden.

Volgens de legende werd Banquet Beer genoemd naar de menigte dorstige mijnwerkers die zich na lange dagen ondergronds in de saloons verzamelden en het massaal bestelden. Hoewel de mislukking van de lokale mijnindustrie - en uiteindelijk het verbod - enkele obstakels opleverde, slaagde het bier zelf erin de tand des tijds te overleven en werd het een van de eersten die werd verpakt in de stompe bruine flessen die uiteindelijk de industrie gingen domineren.

Maar het probleem met een bier dat zo beroemd is als Coors Banquet is dat velen al een mening over het bier hebben gevormd voordat ze het zelfs maar hebben geprobeerd. Het helpt ook niet dat Coors Light, een van de meest alomtegenwoordige bieropties in de Verenigde Staten, de bekendheid van het merk bij het publiek domineert. Maar een vleugje Banquet zou genoeg moeten zijn om iedereen te laten beseffen dat het een voller pils is met levendige kenmerken die het tot een uniek geruststellend biertje maken.

Coors Banquet heeft een helderheid die het uniek maakt onder de meeste andere binnenlandse lagers. Een moutruggengraat helpt fruitige, subtiel zoete tonen te ondersteunen die niet typisch zijn in veel lagers, terwijl ze toch een relatief schone, frisse afdronk bieden dankzij levendige carbonatatie. Niemand zal natuurlijk beweren dat dit het meest complexe brouwsel op de markt is, maar als je je realiseert hoe gemakkelijk het kan zijn om er een te drinken na een lange dag, wordt het misschien meteen duidelijker waarom die mijnwerkers - of je opa - waren zo aangetrokken tot deze stijl.

Natuurlijk vertegenwoordigt het bier zelf het soort adjunct-pils dat de Amerikaanse bierindustrie decennia lang domineerde nadat het verbod was opgeheven. Het is een van de gemakkelijkste doelwitten voor doorgewinterde ambachtelijke bierdrinkers die de eenvoud ervan verafschuwen en het als derivaat bespotten. Sommigen die gewend zijn aan het dunne, waterige smaakprofiel van Coors Light zullen misschien verrast zijn door hoe rijk de smaken hier zijn, maar het is ook zo waarschijnlijk dat iemand die het voor de eerste keer probeert aangenaam verrast zal zijn dat het, nou ja, eigenlijk smaakt naar iets.

Maar dat betekent niet dat er geen publiek is voor deze klassieker. Zoals de naam al doet vermoeden, is deze tijdloze stijl het soort bier dat zeer geschikt is voor feesten of borrels, terwijl het ook eenvoudig en benaderbaar genoeg is om op een luie weekendmiddag te worden gekraakt.

Interessant feit

Het merk is nu praktisch overal aanwezig, maar gedurende het grootste deel van het bestaan ​​van de brouwerij waren Coors-producten alleen in het Westen verkrijgbaar. In feite werd het bier tot 1991 slechts in 11 staten gedistribueerd - allemaal ten westen van de Rockies.

Het komt neer op: Coors Banquet Beer zal niet het bier zijn dat je zintuigen de stuipen op het lijf jaagt, maar het onderscheidt zich als een rijke, heldere, fruitige optie die velen die wars zijn van light bieren zullen waarderen. Bierfans die zich er niet voor schamen om toe te geven dat ze van binnenlandse macro-lagers houden, zullen hier waarschijnlijk aan vastklampen als een van de meest robuuste opties die voor hen beschikbaar zijn.