Ook al vertegenwoordigde de Romeinse mythologie een combinatie van Griekse en Etruskische mythologie, het had nog steeds enkele unieke kenmerken die deze mythologie onderscheiden van degene die als haar basis werden gebruikt.

De Romeinse mythologie bracht ons enkele van de meest interessante verhalen en mythen over oude goden en godinnen. Hun symbolische betekenis is zelfs vandaag nog waardevol, en ze worden vaak gebruikt als verwijzing in kunst en literatuur.

De hoogste godheid in het oude Rome was Jupiter, en alle andere goden hadden een lagere betekenis dan hij. Ook al was hij de hoogste godheid, andere goden en godinnen werden evenzeer en soms zelfs meer aanbeden dan hij. De oude mythologie was gebaseerd op verhalen die door de menselijke verbeelding werden gecreëerd. Alles wat mensen niet met reden konden verklaren, creëerden ze verhalen die later mythen en legendes werden.

Elke natuurlijke gebeurtenis die niet kon worden verklaard, werd het werk van goden en godinnen die in die tijd Rome regeerden. De goddelijke interventie was de gemakkelijkste manier om alles te verklaren wat er in die tijd gebeurde, en net als vandaag geloofden mensen in goden en respecteerden ze.

In de tekst van vandaag zullen we het meer hebben over de Romeinse godin Flora, die de godin van de lente en bloemen was. Dus als je ooit meer wilt weten over deze Romeinse godheid, dan is dit de perfecte gelegenheid om dat te doen.

Mythologie en symboliek

Flora was de Romeinse godin van bloemen en de lente. Daarnaast was Flora ook de godin van vruchtbaarheid en vegetatie. Velen beschouwden haar als een belangrijke godheid in de Romeinse mythologie, hoewel ze nooit een hoge positie heeft ingenomen onder de Romeinse goden. Flora was ook een van de oudste goden in de Roan-mythologie. Het verhaal en de mythe over Flora komen uit oude verhalen die dateren van vóór de tijd van het Romeinse Rijk.

Flora was een van de vijftien goden die een eigen priester hadden onder de naam Flamen Floralis. De priester werd voorgezeten door Numa Pompilius en als we alles in ogenschouw nemen, was Flora nog steeds een van de kleine Romeinse godheden.

Er zijn niet veel verhalen gekoppeld aan Flora en haar rol ontwikkelde zich voornamelijk rond het helpen van de Romeinse burgers. De Romeinen toonden grote waardering voor Flora en als godin van vruchtbaarheid en vernieuwing werden er veel slachtoffers aan haar gegeven om haar te plezieren. Ze had het vermogen om gewassen groter en sterker te laten groeien, maar mensen konden ook haar woede ervaren als ze niet gehoorzaamden. Slachtoffers van Flora werden meestal naar de grot van de gebroeders Arvalian of de Fratres Arvales gebracht. Cult die Flora aanbidt, is ook een van de oudste gewijd aan een Romeinse godheid.

Flora was de godin van bloei, lente en vernieuwing. Vanwege haar vermogen om oude dingen te vernieuwen, werd ze ook de godin van de vruchtbaarheid, omdat de bevalling de vernieuwing van het leven vertegenwoordigde. Haar tweelingzus was Fauna. Het is u waarschijnlijk meer bekend nu we Fauna hebben genoemd, omdat deze term tegenwoordig vaak wordt gebruikt. Fauna was de godin van de dieren en samen vertegenwoordigden zij de natuur in het algemeen, de dieren- en de plantenwereld.

Griekse tegenhanger van Flora was Chloris. Ook de naam Flora is afgeleid van de term die werd gebruikt om bepaalde vegetatie in een bepaalde regio of een deel van de planeet te markeren. Flora was niet zo belangrijk als sommige andere Romeinse goden, maar haar belang was niet onbelangrijk. Mensen prezen Flora en brachten regelmatig slachtoffers voor haar, vooral omdat ze de godin van vruchtbaarheid en bloemen was, en gewassen in die periode stonden voor overleven en voortbestaan.

Zonder gewassen en vegetatie zouden mensen sterven en zouden al hun inspanningen onbeduidend zijn. Haar grootste tegenstander was de Romeinse godheid Robigus. Hij was de god van de vernietiging en zijn belangrijkste vaardigheid was het vermogen om gewassen te doden en ze witter te maken. Er zijn enkele vermeldingen van strijd tussen Flora en Robigus en hun relatie vertegenwoordigde de eeuwige strijd tussen goed en kwaad.

Tempels gewijd aan Flora zijn overal in Rome te vinden. In Sibyllijnse boeken, die orakels voorstellen die zijn geschreven door Sybil van Cumae, werd de keizers sterk aangeraden een tempel te bouwen ter ere van Flora en zelfs nog zeven andere tempels in Rome. Dit zou de Romeinen geluk brengen en hun gewassen groter en sterker maken.

Titius Tatius, de toenmalige Romeinse keizer, bouwde een heiligdom en een tempel ter ere van Flora. De bouw van de tempel bracht veel succes voor de gewassen en boeren van die tijd. Ter ere van Flora werd jaarlijks een festival gehouden. Mensen brachten veel geschenken mee om de godin te plezieren tijdens het festival dat meestal zes dagen duurde. In die tijd werden er veel verschillende spellen en theatervoorstellingen gehouden waarin de godin werd gevierd. Elke dag was bijzonder en uniek en men volgde de traditie achter dit festival strikt.

Betekenis en feiten

Flora was de Romeinse godin van bloei, lente en vruchtbaarheid. Als het op rangschikking aankomt, behoorde Flora tot de klasse van minder belangrijke goden of minder belangrijke godheden.

Hoewel ze niet als een zeer belangrijke godheid werd beschouwd, werd ze zeer gerespecteerd en geliefd bij de mensen in Rome.

Haar rol was om mensen te beschermen en om het belangrijkste te beschermen dat ze in die tijd hadden en dat was voedsel. Flora kondigde het begin van warmer weer aan en een periode waarin mensen zich moesten voorbereiden op het lentewerk.

De naam Flora komt van het Latijnse woord flos wat bloem betekent. Flora was een van de oudste Romeinse goden en werd meestal als jong meisje in kunst en literatuur geschilderd met bloemen in haar haar. Haar weergave in schilderijen leek meer op een nimf dan op een mens, omdat ze niet de afstammeling van mensen was. In veel gevallen was het gemakkelijk te concluderen dat deze Romeinse godheid niet met mensen verbonden was.

Ze was meer een mythe of een legende en haar bestaan ​​werd zelden bewezen door haar uiterlijk in het vlees. In tegenstelling tot andere goden, die in sommige opzichten menselijke wortels hebben, was Flora meer een godheid die buiten het bereik van mensen was, maar altijd aanwezig was in hun leven.

Ter ere van Flora werd elk jaar een festival gehouden dat Floralia heette. Het festival duurde zes dagen vanaf 27 april^et/m 3 mei. Tijdens het festival vonden er veel evenementen plaats en werden mensen speciaal voor deze gelegenheid gekleed. Mensen droegen meestal kleurrijke kleding en bloemen in hun haar, om de godin te plezieren en ook om deze dagen gedenkwaardiger te maken.

De oude mythologie was gebaseerd op verhalen die door de menselijke verbeelding werden gecreëerd. Alles wat mensen niet met reden konden verklaren, creëerden ze verhalen die later mythen en legendes werden.

Op de eerste dag brachten mensen tarwe als offer aan de godin, maar op de rest van de dagen brachten mensen ook melk en honing. Op een gegeven moment werd het hele festival stilgelegd vanwege het roekeloze gedrag van mensen in deze periode. Celebration of Flora stond bekend om een ​​zeer losbandig gedrag van mensen en ook veel liedjes en dans die niet altijd goed afliepen.

Op de zesde dag van het festival werden speciale spelen gehouden die Ludi Florales werden genoemd. Het festival werd ook gevierd met de traditie van het doden van kleine dieren, wat het verband laat zien tussen Flora en haar zus Fauna.

De bedoeling van dit zesdaagse festival was niet alleen om de godin te plezieren, dit was ook het moment waarop mensen zich eindelijk vrij gedroegen en deden wat ze wilden. Celebrating Flora stond voor het vieren van het leven in het algemeen en al het moois daarin. Offers aan de godin waren symbolisch, maar ze waren ook een kans om het harde werk en de toewijding te vieren die mensen hebben gestoken om dat allemaal mogelijk te maken.

Heldere kleuren en bloemen overal waren een bijzonder mooi tafereel, en daarom is de godin Flora een van de meest geliefde Romeinse goden. Haar vermogen om vernieuwing te brengen en mensen een nieuwe kans te bieden om iets te doen, was een wens die iedereen tot leven zou willen zien komen.

Flora's Griekse equivalent was Chloris. Ze was een nimf. Flora was getrouwd met Favonius die ook bekend staat als de god van de wind Zephyr. Een trouwe metgezel van Flora was Hercules. Flora als Romeinse godin bereikte haar ontwikkeling vooral in de Renaissance toen veel schilders en kunstenaars inspiratie vonden in Flora als godin van bloemen en lente.

Haar populariteit was zelfs nog groter in de periode van de Renaissance dan tijdens de periode van het oude Rome, daarom wordt ze nog steeds een minder belangrijke godin genoemd, ook al was haar betekenis groot.

In de populaire cultuur kunnen we zeker enkele overblijfselen van deze godheid zien. Flora was de godin van de lente en vruchtbaarheid en hoewel ze niet zo'n grote godheid was als anderen, heeft ze zeker haar rol door de eeuwen heen behouden. Flora en Fauna zijn woorden die tegenwoordig veel worden gebruikt. Deze twee woorden vertegenwoordigen het dieren- en plantenrijk en worden zelden afzonderlijk gebruikt. Daarnaast was Flora als godin inspiratie voor vele kunstenaars en hun werken.

Ballet gewijd aan Flora heette The Awakening of Flora. Er zijn ook Nymphs and Shepherds van Henry Parcel, waarvan een van de personages de godin Flora was. Beelden gewijd aan deze Romeinse godin zijn overal in Rome te vinden, maar ook in de rest van Europa. Er zijn die in Capitolijnse Musea en ook in Szczecin in Polen.

Conclusie

De hoogste godheid in het oude Rome was Jupiter, en alle andere goden hadden een lagere betekenis dan hij. Ook al was hij de hoogste godheid, andere goden en godinnen werden evenzeer en soms zelfs meer aanbeden dan hij. Mensen prezen Flora en brachten regelmatig slachtoffers voor haar, vooral omdat ze de godin van vruchtbaarheid en bloemen was, en gewassen in die periode stonden voor overleven en voortbestaan.

Flora was de godin van bloei, lente en vernieuwing. Vanwege haar vermogen om oude dingen te vernieuwen, werd ze ook de godin van de vruchtbaarheid, omdat de bevalling de vernieuwing van het leven vertegenwoordigde. Haar tweelingzus was Fauna. Er zijn niet veel verhalen gekoppeld aan Flora en haar rol ontwikkelde zich voornamelijk rond het helpen van de Romeinse burgers.

Romeinen toonden grote waardering voor Flora en als godin van vruchtbaarheid en vernieuwing; veel slachtoffers werden aan haar gegeven om haar te plezieren.

Festival ter ere van de flora wordt vandaag nog steeds gehouden door sommige culturen, en haar betekenis voor de cultuur en kunst van vandaag is buitengewoon. Het is verbazingwekkend om te zien hoe zo'n kleine godheid zo'n sterke betekenis kan hebben voor de mensen en hoe het de tand des tijds kan doorstaan.

Flora was de godin van de lente en bloemen, maar met het verstrijken van de tijd werden er andere attributen aan haar gegeven. Ze zal voor altijd de godin blijven van het vieren van het leven en genieten van het harde werk dat je hebt gedaan om iets te laten gebeuren.