Je hebt eindelijk kostbare vierkante meters weggesneden om plaats te maken voor die meest heilige huishoudelijke toevoeging: de thuisbar. Maar om eersteklas drankjes te maken terwijl je in je pantoffels zit, is meer nodig dan goede bedoelingen. Er zijn flessen om te kopen, hulpmiddelen om over te worstelen en technieken om onder de knie te krijgen. Volg ons terwijl we u helpen bij het navigeren door de basisprincipes van uw thuisbar.

Technisch gezien heb je geen cocktailshaker nodig; elke container met een goed sluitend deksel doet het in een mum van tijd. Maar het maakt de zaken een stuk eenvoudiger. Niet alleen mengt een shaker snel de ingrediënten van een drankje, de metalen samenstelling verlaagt de temperatuur en verdunt het ijs om het in balans te brengen. Citrusgedreven slokjes, of slokjes die eieren of melk gebruiken, krijgen een schuimig oppervlak dat uw cocktail een licht en luchtig mondgevoel kan geven. Kortom, als een drankje niet wordt geroerd of gemengd, moet je het schudden om het wakker te maken. Hoewel je een paar shaker-stijlen op de bartop kunt zien, bestaan ​​er twee basistypen.

Het achtergrondverhaal

Al in 7.000 voor Christus gebruikten mensen gesloten kalebassen als potten. In 1520 vertelde de Spaanse conquistador Hernán Cortés dat hij de Azteekse heerser Montezuma een schuimige drank op cacao-basis had zien serveren uit een soortgelijk vat. Tot halverwege de 19e eeuw mixten barmannen drankjes door ze te rollen of te gooien, dwz hun ingrediënten heen en weer tussen twee glazen te gieten, maar in 1872 registreerde William Harnett uit Brooklyn een patent voor een apparaat om op een efficiënte manier zes cocktails te mixen in een tijd. Het bestaat uit zes bedekte bekers en een zuiger- en staafsysteem, dat bij activering ervoor zorgde dat de bekers op en neer bewogen om hun inhoud op te nemen. Het bleek geen overweldigend succes te zijn.

Schoenmaker-shaker, links, en Boston-shaker. Tim Nusog

Maar in 1884 creëerde en patenteerde Edward Hauck, ook uit Brooklyn, een driedelig gereedschap met een ingebouwde zeef en een metalen bovenkant, dat uiteindelijk een schoenmaker shaker na de populariteit van de drankje met dezelfde naam . De uitvinding van roestvrij staal in het begin van de 20e eeuw maakte het tot het geprefereerde materiaal. Verbod, metaalrantsoenering tijdens de Tweede Wereldoorlog en de donkere leeftijd van de cocktail, toen de blender alles regeerde, leidden tot een dip in de populariteit van de shaker, maar de huidige cocktailrenaissance heeft zijn overweldigende heropleving gekend.

Probeer dit: Schoenmaker shaker

Wat experts zeggen

Shingo Gokan, de creatief directeur bij Himitsu in Atlanta, heeft een neiging tot de schoenmakersstijl. Deze shaker is beter om te mengen en maakt het gemakkelijk om de beluchting en verdunning te regelen, zegt hij. Plus, een kleine bonus: de dop kan in de plaats komen voor een jigger van één ons.

Het ijs blijft ook in de schoenmaker, waardoor een Hawthorne of Julep zeef. Maar afhankelijk van het merk en de stijl kan het grote bodemgedeelte zo sterk samentrekken als het koud wordt dat de zeef en het deksel bijna onmogelijk te verwijderen zijn. Hier komen kwaliteit en vakmanschap om de hoek kijken. (Gokan is gedeeltelijk aan Birdy hulpmiddelen).

Nog een nadeel voor de schoenmaker? De gaatjes in de zeef kunnen groot genoeg zijn om ijsblokjes en kruiden door te laten, zegt Jacob Ryan, barman bij Moeders ruïne in New York City. Voer het Boston shaker . Deze stijl bestaat uit een metalen blikje ter grootte van een pint waarin ingrediënten worden gegoten. Het geheel wordt dan afgedekt met een pintglas. Om de twee na het schudden van elkaar te scheiden, moet je vaak een paar centimeter onder de rand met de palm van je hand op het metalen bakje slaan. Je hebt ook een aparte zeef nodig, aangezien deze niet is ingebouwd.

Probeer dit: Boston shaker

Schoenmaker-shaker, links, en Boston-shaker. Tim Nusog

Ze zijn snel, schoon en gemakkelijk te gebruiken, zegt Ryan. Er valt daar niet veel aan te kloppen. Het belangrijkste nadeel van de Boston-shaker is volgens hem het potentieel voor glasbreuk, samen met het feit dat er wat meer vaardigheid en finesse voor nodig is.

De Parijse of Franse shaker is qua stijl vergelijkbaar met de Boston shaker, maar het pintglas is vervangen door een kleiner tweede metalen blik. Het ziet er strak en retro uit, maakt cocktails super koud en heeft ook een aparte zeef nodig. Ze zijn veel duurzamer, zegt Ryan. Het risico dat je Boston-glas breekt, is weg en je kunt de snelheid achter de bar een beetje opvoeren.

Probeer dit: Parijse / Franse shaker

De afhaalmaaltijd

Boston gaat meer over snelheid, zegt Gokan. Net als bij andere bartools, is dit thuis niet zozeer een probleem. Er zijn een aantal geweldige vintage schoenmakers, of zelfs Parijse shakers, die elke thuisbar of cocktailkar zouden verbeteren, zegt Ryan. De behoefte aan snelheid en efficiëntie is er niet, dus u kunt creatief worden en ontdekken wat het beste bij u past.

Als je kunt, raadt Gokan aan om hetzelfde drankje te mengen (bijvoorbeeld een klassieker Daiquiri ) met verschillende stijlen om je techniek te oefenen, je meer op je gemak te voelen en te beslissen welke het beste bij je past. Het is belangrijk om je pols te gebruiken en goed te klikken als je de cocktail schudt, zegt hij. Koop tijdens het winkelen een merk van hoge kwaliteit met een substantieel gevoel om de kans te verkleinen dat de stukjes aan elkaar blijven plakken, wat vervelend kan zijn.