De nieuwste cocktailtrend is piepklein, onmiskenbaar schattig en ziet eruit alsof hij van een Pinterest-bord is geript. Mini-wasknijpers bevestigen alles aan je glas, van citrusschillen en kamillebloesems tot notitiekaarten en hapjes. Maar maken ze de garnering meer over stijl dan over inhoud? En moet je citroendraai echt worden opgehangen om te drogen?

Voor mij is de aantrekkingskracht puur functioneel, zegt Carlie Steiner, de eigenaar en drankmanager van Himitsu in Washington, D.C. Mijn ergernis is ... een oneetbare zwevende garnering die bij elke slok recht in je mond blijft terechtkomen.

Penn's Woods bij Philadelphia Distilling.

Het knippen van een uitgedrukte citrusschil maakt het nog steeds onderdeel van de cocktail (geeft aroma af bij elke lift van het glas) maar houdt vervelende floaties op afstand in dranken zoals de zomerse, Manhattan -achtige Capitol Hill, gemaakt met rogge whisky , amontillado-sherry, blanc vermout en gekneusde komkommer.

En er is nog een andere logistieke reden om de garnering naar de randen van het glas te verbannen. In Himitsu's Finding Nori, gemaakt met witte rum, nori, limoen en suiker, wordt een dun, delicaat vel van het versnipperde, gedroogde zeewier afgeknipt om te voorkomen dat het nat wordt.

De minuscule clips werken met alles, van kleine bloemen tot kruiden, zegt Steiner, maar ze wijst er snel op dat ze het niet als een trend ziet. Omdat ik het meer als een functionele tool gebruik, ben ik van plan ze lang te houden (totdat ik aan iets beters denk).

Kleine Thaise markt bij distilleren in Philadelphia.

Maar waarom zijn deze twee stukken hout en metaal zo buitengewoon aantrekkelijk? Voor Stephanie Atkins komt het allemaal neer op wat kan worden vergeleken met een Alice in Wonderland soort fascinatie voor dingen die verontrustend maar intrigerend niet op schaal zijn.

Mensen genieten van de nieuwigheid van dingen die aan beide uiteinden van het spectrum onevenredig groot zijn, zegt de creatieve cocktail en evenement op Philadelphia distilleren . Kitscherige cocktailprikkers, enorme vulkaankommen, magnums champagne en, ja, kleine versies van gereedschappen die oma op de wasdag gebruikte, laten allemaal een impact achter. Gesprekken over hen lopen uit de bar en op sociale media.

Ouderwets bij Proof + Pantry.

Een takje dille wordt bij Atkins 'kruidachtige Penn's Woods geknipt, gemaakt met Bluecoat American dry gin, dille, basilicum, koriander, citroen en sodawater. De op Zuidoost-Azië geïnspireerde Little Thai Market, gemaakt met The Bay-wodka, Bluecoat-gin-citroengras, limoen- en selderijbittertjes, is versierd met een minibosje Thaise basilicum, dat synergetisch een aroma toevoegt samen met aardse sesamolie die op het oppervlak van de drank wordt gestrooid.

Dus als een garnering nooit een duik neemt, moet het over esthetiek gaan, toch? Niet per se, volgens Atkins, die zegt dat je reuk- en smaakzintuigen een buddy-systeem hebben, dat elk bijdraagt ​​aan de waargenomen smaak. Kruiden, citrusschillen en al het andere met aromatische oliën werken het beste met wasknijpers, maar ze blijft uit de buurt van alles groots of onhandig dat je niet in de buurt van je gezicht wilt hebben.

Zolang het kan worden afgekapt, bijdraagt ​​aan de cocktailervaring en de gast niet fysiek belemmert om gemakkelijk toegang te krijgen tot hun drankje, zou je zaken moeten doen, zegt Atkins.

Gerookte perzik Margarita bij Lago.

Proof + Pantry in Dallas begon ongeveer drie jaar geleden met het gebruik van mini-wasknijpers op cocktails, en eigenaar en barman Michael Martensen zegt dat ze nog steeds het meest gefotografeerde menudetail zijn. Een uitgedrukte sinaasappelschil op een Oubollig geeft een doe-het-zelf-keuze-ervaring.

Met de clip kan de gast communiceren, de schil losklikken en weggooien waar ze maar willen, zegt Martensen. Of het nu in de drank zelf zit of op het cocktailservet.

The English Eye, gemaakt met Old Tom gin, frambozen lambiekbier, mousserende wijn en oranjebloesemwater, wordt geserveerd met een boeket munt op de rand. Dit zorgt ervoor dat de munt precies daar is waar we hem willen hebben, waar hij het muntaroma voor de drank maximaliseert, zegt Martensen. Elke versiering die niet te dik is, zal werken, voegt Martensen eraan toe. Citroenmelisse zit er dus in, maar stengelachtig citroengras is absoluut uit.

Rose & Rye in de lobbybar.

En barmannen schuwen kommen wasabi-erwten voor snacks die aan de drank worden vastgemaakt. Bij Grayson Social, ook in Dallas, wordt een klein zakje huisgemaakte beef jerky aan de Beef & Bourbon gehecht, gemaakt met bourbon, ahornsiroop, mirre, cipres en honing, die allemaal samenwerken om de smaak van de ander te versterken.

Bij Lago door Julian Serrano in Las Vegas, de Smoked Peach Margarita, gemaakt met Herradura Double Barrel reposado tequila, huisgerookt Pallini Peachcello likeur, limoen en vanille-tijmstroop worden geserveerd met El Silencio joven mezcal perzikcompote in een agave-kegel van gezouten limoen.

Beef & Bourbon bij Grayson Social.

Brian Boone, hoofdmixoloog van Grayson Social, stelt dat clips zelfs kunnen dienen om de aandacht te vestigen op iets volledig oneetbaars, zoals een klein briefje met iemands naam of een leuke slogan.

Dat is het idee achter de Rose & Rye bij Lobby bar bij MGM National Harbor in Oxon Hill, Maryland. Gemaakt door drankregisseur Ricardo Murcia en gemaakt met Catoctin Creek Roundstone rogge, Aperol-likeur, Carpano Antica-formule vermout, rode rozenstroop en citroensap, het wordt geleverd met een welkomstgroet van de algemeen directeur, gedrukt op karton.

Natuurlijk gokken we erop dat je jezelf geen herinneringsnotities hoeft te schrijven om een ​​reis naar je plaatselijke ambachtswinkel te maken om een ​​tas van deze kleine jongens te kopen voor je eigen cocktail.