In 1947 vond Edwin H. Land de Polaroid Land Camera uit en instant fotografie was geboren.

John G.Martin, een directeur bij de Heublein-drankenmaatschappij, maakte gebruik van een van de handige dandy-apparaten van Land, en al snel was hij aan het kroegentocht en nam hij foto's van barmannen met een fles van de nieuw verworven Smirnoff-wodka van het bedrijf in een koperen Moscow Mule mok in de andere.

De barman kreeg een exemplaar voor zijn problemen en Martin nam een ​​tweede poging om de volgende joint te laten zien wat de concurrentie verkocht. Martin was een echt marketinggenie.

De Moscow Mule was uitgevonden rond 1941, en hoewel Martin vaak zei dat hij en Jack Morgan, de eigenaar van de Britse pub Cock ‘n’ Bull in Los Angeles, de drank hadden gemaakt, was dat misschien niet het geval. Volgens een artikel uit 2007 in de Wall Street Journal Geschreven door de betrouwbare Eric Felton, maakte ook de Cock 'n' Bull's hoofdbarman Wes Price aanspraak op het recept. En ik ben geneigd een barman te geloven in plaats van een marketeer.

Wat we wel zeker weten, is dat Martin eind jaren dertig de rechten op Smirnoff voor Heublein had gekocht, maar hij vond het moeilijk om Amerikanen ervan te overtuigen dat spul te drinken. Wodka was toen niet erg populair in de Verenigde Staten. En het is bekend dat Morgan veel te veel gemberbier had besteld voor zijn reep en ook moeite had om er vanaf te komen.

Ted Dr. Cocktail Haigh, in zijn boek Vintage geesten en vergeten cocktails , voegt nog een relevant feit toe aan het verhaal: Morgan had blijkbaar een vriendin die eigenaar was van een bedrijf dat koperen producten maakte, dus de koperen Moscow Mule-mokken waren relatief gemakkelijk voor hem te vinden.

Hoewel de Moscow Mule misschien geen cocktailiaans meesterwerk is, kan het (mits je een goed, pittig gemberbier gebruikt) inderdaad een verfrissende quaff zijn. En volgens Price kwam het op een heel eerlijke manier de wereld binnen: ik wilde gewoon de kelder opruimen, zei hij.