Drink een glas cognac en je zult begrijpen waarom de Fransen zeggen dat het is gemaakt van l'eau de vie (het water des levens). Cognac, geproduceerd uit witte druiven die in de departementen Charente en Charente-Maritime in West-Frankrijk worden geteeld, is een beschermde brandewijncategorie die moet voldoen aan de eisen van de appellation d’origine contrôllée (AOC) om de naam van de regio op het etiket te mogen dragen. Dit zijn de strikte regels die de rijke, fluweelachtige bruine geest bepalen die erom smeekt nipte op zichzelf , geschud in een Zijspan of geroerd in een Sazerac - of al het bovenstaande, afhankelijk van uw stemming.

De druiven en hun regio's

Het gebied rond de gemeente Cognac, Frankrijk, is verdeeld in zes druiventeeltgebieden binnen de departementen Charente en Charente-Maritime. Officieel moeten de belangrijkste druivensoorten die in cognac worden gebruikt, ugni blanc zijn (wat overeenkomt met de Italiaanse trebbiano-druif), folle blanche en colombard; er zijn ook minder voorkomende druiven die in kleine hoeveelheden worden gebruikt bij de productie, waaronder jurançon blanc, sémillon en folignan, om er maar een paar te noemen. Het duurste fruit komt uit Charente's Grande Champagne-district en Petite Champagne, dat zich uitstrekt over zowel Charente als Charente-Maritime.

Hoe het gemaakt is

Eenmaal geoogst, worden de druiven in het algemeen vijf tot zeven dagen gefermenteerd en de resulterende wijn bevat typisch tussen 8,5% en 9,5% alcohol per volume. Het wordt vervolgens twee keer gedestilleerd in koperen ketels, die een kleurloze alcohol produceren die eau-de-vie wordt genoemd (nogmaals, Frans voor levenswater). Vervolgens wordt de drank minstens twee jaar gerijpt in Limousin- of Tronçais-eikenhouten vaten, en eenmaal klaar, wordt de single-barrel cognac (vaak nog steeds een eau-de-vie genoemd ondanks dat hij gerijpt is) gemengd met cognacs van verschillende leeftijden en kwaliteiten om het eindproduct te creëren. De leeftijdsaanduiding op de fles verwijst naar de jongste eau-de-vie in de blend, die verderop in de volgende sectie wordt besproken.

De leeftijdsschaal

Cognacs worden ingedeeld in een paar algemene categorieën: VS, of heel bijzonder, moet minstens twee jaar oud zijn; VSOP, of zeer superieure oude bleek, moet ten minste vier jaar oud zijn; en XO, of extra oud, moeten vanaf 2018 ten minste tien jaar oud zijn. Merk nogmaals op dat deze leeftijdsvereisten betrekking hebben op de jongste cognac gebruikt in de blend en niet de oudste. Voorheen was zes jaar de minimumleeftijd voor een XO-cognac, maar nu wordt de term Napoléon gebruikt voor cognacs tussen zes en tien jaar oud.

Naast deze hoofdcategorieën zijn er twee aanvullende classificaties die betrekking hebben op cognacs die meer ouder zijn dan XO: XXO (extra extra oud) is gereserveerd voor cognacs die 14 jaar of langer zijn gerijpt, en Hors d'age wordt informeel gebruikt om te dekken cognacs van ultrahoge kwaliteit die helemaal buiten de leeftijdsschaal vallen, hoewel de Nationaal Interprofessioneel Bureau van Cognac (BNIC) erkent technisch gezien Hors d'age cognacs als gelijk aan de XO-classificatie.

Hoe het te drinken

Als algemene vuistregel is het verstandig om oudere cognacs te reserveren om puur van te drinken, met misschien een druppel of twee water om ze te openen. Jongere cognacs zijn perfect om te mixen en vormen de basis van veel klassieke cocktails, waaronder de Zijspan , de Tussen de lakens en zelfs het origineel Net als Julep . Zowel het origineel Frans 75 en Sazerac werden gemaakt met cognac voordat de Engelsen hun draai gaven aan de eerste en Phylloxera de export van de laatste saboteerde, waardoor een Amerikaanse spil ontstond naar een klassieke geest van eigen bodem, rogge- .

Als eenvoud meer jouw ding is, kun je ook een ons cognac toevoegen aan een glas champagne (zie het als een minimalistische French 75) of een glas ginger ale, en dat is vaak hoe je zult merken dat de Fransen genieten van hun favoriete schenken. Een eenvoudige highball van cognac, een scheutje sodawater en wat ijs kan ook goed werken. Voeg een partje citroen toe - of gewoon een stukje schil - voor een aromatische lift.

Opmerkelijke merken

Camus, Courvoisier , Toveren , Delamain, Hardy, Hennessy , Hine, Landy, Louis Royer, Martell , Pierre Ferrand, Remy Martin , Bache-Gabrielsen, Hine, D’Ussé