Bourbon & Root Beer

Enkele jaren geleden reden mijn vriend en ik naar Lake Tahoe om een ​​weekend door te brengen in de hut van zijn ouders. Onderweg stopten we om de klassieke benodigdheden voor de wintercabine op te halen: de ingrediënten van chili en maïsbrood, pannenkoeken en eieren, koffie en bourbon - een groot oud handvat van Jim Beam. (Ik ben een Jim Beam-apologeet, maar dat is een onderwerp voor een andere keer.)

Pas uren later realiseerden we ons onze ernstige fout: we hadden niets gekocht om met de bourbon te mengen. Ondanks mijn liefde voor Jim Beam, was ik niet enthousiast over het vooruitzicht om er de komende drie dagen van te genieten. In de drankenkabinet stond alleen een ongelijke verzameling sterke dranken die geen hulp boden - Tanqueray, Baileys en Dewar's - en toen we de koelkast openden in de hoop wat ginger ale te vinden, was er niets, zelfs niet de Dieet Pepsi die zijn ouders gewoonlijk bij de hand hielden.

Noodzaak is natuurlijk de moeder van de uitvinding, en dit is misschien nooit meer waar dan in het geval van iemand die echt iets te drinken wil. Ik heb allerlei gruwelijke alcoholische creaties zien ontstaan ​​als de opties beperkt zijn - een met suiker doordrenkte klodder citroen en gin gecombineerd in een blender; sinaasappelsoda gemengd met Two Buck Chuck; Kristallicht opgelost in wodka. En voor het grootste deel overbruggen deze brouwsels slechts een kloof, hun geheugen wordt moedwillig onderdrukt nadat de bronnen overvloediger zijn geworden.

Soms brengt de noodzaak echter iets voort dat zo groots is dat het lijkt alsof uw tijd van nood bedoeld was. Dit was een van die tijden. Helemaal achterin de bovenste plank van de koelkast, verborgen achter drie halfvolle potten augurken, zag ik iets. Vier blikken van A&W wortelbier in een keurig rijtje.

En dus gingen we met bruisende highballs in de hand in het bubbelbad zitten en nam ik een eerste slokje. Het leek in niets op de whiskygember die ik zo lang had gedronken. Nee, het was veel, veel beter. De kenmerkende bite van het wortelbier, verleend door sassafraswortel, hielp de zoetheid van de bourbon te temperen, terwijl de aardse tonen meer genuanceerde aroma's naar voren brachten. Er was ook een vleugje anijs, dat deed denken aan een Sazerac , en een sterk vanille smaak dat gaf het allemaal een heerlijke romigheid.

De volgende dag reden we terug naar de supermarkt om meer wortelbier op te halen, en we zwoeren dat we geen bourbon meer zouden drinken als we eenmaal terug waren in San Francisco.

Hard wortelbier. bhofack2

Dit bleek onhoudbaar, aangezien bars niet de neiging hebben om wortelbier te dragen. Maar ik kon niet afleren dat wortelbier een veel betere mixer is voor bourbon dan ginger ale, en daarom ben ik de afgelopen zeven jaar op zoek geweest om dat te delen.

Sceptisch? Ik zou je vertellen om jezelf een Bourbon & Root Beer op dit moment, maar het kan zijn dat u op het werk of in een bus bent of zware machines bedient (stop in dat geval met lezen). Dus in plaats daarvan zal ik je vertellen waarom wortelbier de ideale bourbonmenger is.

Ten eerste is het interessant om op te merken dat de methode voor het brouwen van wortelbier voortkwam uit de traditie van klein bier - brouwsels met een laag alcoholpercentage die een minder gevaarlijk alternatief boden voor het vervuilde water van middeleeuws Europa, maar niet iedereen zou laten klotsen. (Vroege wortelbieren waren minstens 2 procent alcoholisch.) Een geheelonthouder produceerde het eerste commerciële wortelbier, en toen was er een verbod, en dus werd wortelbier definitief een frisdrank.

Sinds zijn oorsprong in het midden van de 19e eeuw, schommelde wortelbier tussen alcoholisch of niet, en de recente stijging van het aantal harde wortelbieren suggereert dat het misschien terugzwaait naar drank. De in massa geproduceerde suikerbommen die langs de schappen van uw plaatselijke bodega staan, doen echter niets om de unieke smaken van wortelbier te benutten. Eric Sortomme, een zelfverklaard wortelbier-gourmet en de oprichter van de blog GourmetRootBeer , neemt geen blad voor de mond over deze nieuwe moutdranken. Het is een verbastering van de fijne drank die wortelbier is, zegt hij.

Hoewel Sortomme zelf niet drinkt - wat geldt voor veel wortelbierliefhebbers, met een geschiedenis van wortelbier die zijn fans netjes heeft verdeeld in tipplers en geheelonthouders - geeft hij toe dat als je aandringt op een alcoholisch wortelbier, het op de traditionele manier brouwt of meng een goed wortelbier met een fijne likeur, zoals bourbon, op een manier die de smaak van beide versterkt.

Jerry Connor van De Amerikaanse pub in Philadelphia zou het daarover eens zijn. Nadat hij de populariteit van wortelbier op zijn menu had gezien, evenals de explosie van hard wortelbier, realiseerde hij zich dat de sterke drankindustrie een grote kans miste. Wortelbier stond daar een beetje met zijn hand te zwaaien, zegt hij. Het bood niet alleen een fris alternatief voor old-hatmixers zoals tonic, ginger ale en Cokes , het bracht ook nieuw leven in klassieke likeuren. De gemberachtige berkensmaak van wortelbier, zegt Connor, heeft de bourbon-en-wortelbiercocktail van de pub tot een hoofdbestanddeel gemaakt sinds de introductie vorig jaar.

In het hele land beginnen andere barmannen het niet-gerealiseerde potentieel van wortelbier aan te boren. Wortelbier is een geweldige mixer! zegt Juyoung Kang, de hoofdbarman van De Dorsey Bij De Venetiaan hotel in Las Vegas. Ze prijst de geweldige bakkruidentonen die de smaken van whiskyvaten weerklinken en versterken.

Kristin Lozano, de manager eten en drinken bij Het Kimpton Sawyer Hotel in Sacramento, weerspiegelt dat gevoel. Wortelbier is de perfecte match voor whisky, vooral een high-proof bourbon zoals Four Roses Single Barrel, zegt ze, en merkt op dat ginger ale de unieke vatverouderende tonen van whisky's kan overheersen.

Jonathan Howard, de bar leidde op Henley in Nashville, vindt ook wortelbier superieur aan meer conventionele whisky-bijgerechten. Dranken met wortelbier zijn veel complexer en rijker dan alleen het gebruik van een gewone mixer zoals ginger ale, zegt hij, daarbij verwijzend naar de kruidachtige kwaliteit van wortelbier, vanille-tonen en unieke viscositeit.

Deze barmannen gebruiken allemaal ambachtelijk wortelbier voor hun cocktails en benadrukken het belang van het kiezen van een bier dat even hoogwaardig is als de whisky in kwestie. Dit verklaart waarschijnlijk waarom ik, als iemand die enthousiast wordt over Jim Beam, behoorlijk tevreden was met die jaar oude blikjes A&W, maar er is zeker ruimte voor upgrades aan beide kanten.

De ambachtelijke wortelbieren van tegenwoordig kunnen een grote verscheidenheid aan smaken bevatten, afhankelijk van hoe ze worden gebrouwen: kers, kaneel, kruidnagel, melasse, eucalyptus, nootmuskaat, kaneel en munt. Gezien mijn smaak wil ik misschien wel mee Hank's , een romige vanille-voorwaartse stijl die een kalmerend effect heeft wanneer het wordt gemengd met bourbon, volgens Hank's managing partner Tony Salvatore.

Natuurlijk hoef je misschien niet je eigen ambachtelijke wortelbier te zoeken en thuis een cocktail te mixen, want whisky en wortelbier krijgen langzaamaan voet aan de grond in de cocktailwereld. Je vindt er een whisky bij Hij leeft wortelbier op Een bar in Brooklyn, en een bourbon met huisblend wortelbier bij Grand & Ogden in Chicago, om er maar een paar te noemen. Zoals Connor van The American Pub voorspelt, is de tijd van wortelbier als mixer nog maar net begonnen,

Toch is wortelbier niet zo alomtegenwoordig als het zou moeten zijn, dus probeer het bovenstaande recept eens als je geen wortelbiercocktail bij jou in de buurt kunt vinden. Als je ervan houdt, doe dan met mij mee en blijf barmannen vragen om bourbon met wortelbier totdat het een ding wordt. Ze zullen je alleen maar raar aankijken totdat ze het zelf proberen.