The Indispensables is de serie van sr76beerworks.com gewijd aan de klassieke cocktaildrinkers van elke vaardigheid die ze in hun arsenaal nodig hebben. Elke aflevering bevat één kenmerkend recept, samengesteld uit informatie door de beste barmannen. The Indispensables zal de wereld misschien niet redden, maar het zal zeker je cocktailuurtje redden.

De madeliefje is niet de enige tequila-cocktail ter wereld - verre van dat. Maar het is ongetwijfeld het meest overeengekomen icoon in zijn categorie. Probeer een consensus van één cocktail te bereiken over whisky, rum, wodka of gin. Gegarandeerd dat je het in minder dan 60 seconden verbaal uitdaagt. Maar tequila? Nee Marist Poll nodig zijn. Het is zonder twijfel de Margarita.

Daisy Roots

Nog een eenvoudig feit, gemakkelijk te onderscheiden via een snelle klik op Google Translator: in het Engels lijkt margarita zich een weg te banen naar een handige vertaling van madeliefjebloem. Dat wijst regelrecht op de Daisy-cocktail. Madeliefjes dateren uit de jaren 1920 en gebruiken een combinatie van sterke drank, citrusvruchten, sinaasappellikeur en frisdrank, waardoor het een categorie is waarin tequila heel goed past.

De Margarita is slechts een draai aan de Daisy, met tequila als hoofdgeest, zegt Philip Dobard, de vice-president van de Nationale Stichting Eten en Drinken . Er gebeurden veel dingen tijdens de drooglegging, en Amerikanen gingen naar Mexico om voor het eerst tequila te proberen. Daarvoor was het hier onbekend.

Als je de pagina's van een drankhandleiding van vóór de jaren veertig doorleest, zul je het moeilijk vinden om veel vermeldingen van tequila te vinden. Als je dat doet, is het in exotische termen, zoals in Charles Ramblin 'Man Baker's 1939 boekdeel, Een metgezel van een heer , waarin de auteur het voorstelt voor drankjes zoals de gewelddadig genaamde Mexican Firing Squad Special. Deze drank is gebaseerd op tequila, schrijft Baker, [een] topdistillatie van de magueyplant. De cocktail gebruikt de geest samen met limoen, grenadine, gomme-siroop en bitters.

Maar het geest-zuur-zoete deel van zijn combo was niet echt zo ver weg, en andere zoekers naar lekker drankje waren nog dichterbij gekomen.

In de jaren 1937 Café Royal Cocktail Book , ’Een cocktail genaamd een Picador wordt vermeld, zegt Emily Arseneau, een barman en brand manager voor Remy Cointreau ’S Collectief 1806 . De ingrediënten zijn onder meer Cointreau-likeur, tequila en verse citroen of limoen - geen zout genoemd. Voor mij is de Margarita zo'n perfecte evenwichtsoefening - het zoete, het zure, het zoute, het bewijs. Het is harmonie!

Dingen zoals de Zijspan en Kamikaze ze vallen allemaal in het Daisy-formaat, dat bestaat uit twee delen drank, een deel Cointreau [of in het algemeen sinaasappellikeur] en driekwart citroen- of limoensap, zegt Ivy Mix, een barman en de mede-eigenaar van Brooklyn's Leyenda. Je kunt in dat formaat rommelen, maar het zal waarschijnlijk nog steeds redelijk goed smaken.

sr76beerworks.com / Justin Shiels

Zijn ware oorsprong is onbekend

Als je eenmaal voorbij deze meetbare feiten bent gekomen, kun je niet zeggen wie de Margarita heeft uitgevonden, behalve dat je een koolstof-dateerbaar stuk papier vindt waarop het recept met de hand is geschreven, samen met de handtekening van een barman.

Het is geen verrassing dat er een veelvoud aan verhalen is, waarbij acteurs, socialites en ontelbare bars en restaurants zijn betrokken met oprechte, verpletterende verhalen over authenticiteit - sommige vinden plaats in Mexico, sommige hier in de VS.

Het is niet echt een Mexicaanse cocktail; het is meer een veramerikaniseerde, Tex-Mex-cocktail, zegt Mix. Je drinkt geen Margaritas in Mexico; je drinkt Duiven .

Ik vind het fascinerend dat niemand de oorsprong van de Margarita kan achterhalen, zegt Mia Mastroianni uit West Hollywood, Californië. SoHo House , die vele treurige voorbeelden van slecht gemaakte ’Ritas oplost als een deskundige barman ter plaatse voor Paramount Network’s Bar Redding . Zo'n simpele cocktail had op negen verschillende plaatsen in het land kunnen gebeuren, waar mensen zeiden: ‘Oh, ik kan het op deze manier proberen zonder het sodawater’, en het evolueerde naar tequila, sinaasappellikeur en verse limoen. Dat is je klassieke Margarita.

Deze theorievorming is het meest logisch. Als je kijkt naar de eenvoud van de drank, de toenemende beschikbaarheid van de ingrediënten en de drang om de structuur van een andere drank te gebruiken als beïnvloedende formule, is de kans veel groter dat de Margarita op meerdere plaatsen door meerdere mensen is uitgevonden.

Robert Simonson, een drankenschrijver en de auteur van Cocktails met 3 ingrediënten , dat meerdere pagina's aan de blijvende cocktail wijdt, ontdekte hoe meer hij aandrong, hoe minder plausibel de zogenaamde historische verslagen werden.

Toen ik onderzoek deed voor mijn boek, begon ik me te verdiepen in de verschillende oorsprongsverhalen rond het ontstaan ​​ervan, zegt hij. De meeste van deze verhalen zijn erg specifiek en dus hoogst onwaarschijnlijk. Zoals elke cocktailhistoricus weet, hoe gedetailleerder een oorsprongsverhaal is - tijd, plaats, uitvinder, omstandigheden allemaal uiteengezet - hoe dichter je bij de onzinstad komt.

Dat is in zekere zin ook waar de fijnere punten van de Margarita over het algemeen een paar decennia een siësta hielden. Het werd groot, brutaal en gauche, en kwam tevoorschijn uit gigantische hoed-size, gelaagde, gelijknamige glazen tot de rand gevuld met geprefabriceerde zoetzure mix en andere ingrediënten van twijfelachtige kwaliteit.

De Margarita speelde niet echt een rol in mijn vroege drinkleven, zegt Simonson. Het was een grote, slordige, suikerachtige drank die in een belachelijk groot glas zat dat je bestelde bij Chili's en dergelijke.

Hoewel tegenwoordig zelfs de buitenpost van Chili op de luchthaven van Fort Lauderdale - niet waar je schitterende voorbeelden van verheven cocktailing verwacht - een huis Margarita aanbiedt die opschepperig is gemaakt met verse limoen en fatsoenlijke tequila. Pas in de jaren '00, toen de cocktailheropleving begon, besefte ik dat het een zorgvuldig samengestelde cocktail zou kunnen zijn, net als elke andere, als het gemaakt was met tequila en curaçao van hoge kwaliteit en vers limoensap, zegt Simonson.

Simpel is het beste

Dat wil niet zeggen dat er niet veel goede etablissementen waren die de zaken eenvoudig en klassiek hielden. Kleine plekjes zoals Pepe's in Key West, Florida, waar altijd een gigantische sapcentrifuge op de buitenbar staat om lokale limoen na limoen te persen voor zijn verse, met zout omrande margarita's.

Of de beroemde Tommy's in San Francisco, die, in een verlangen om zijn prachtig samengestelde premium tequila-selecties te benadrukken, de controversiële stap maakte om de sinaasappellikeur te schuwen voor een streng dieet van tequila, limoen en agavenectar. Het was zo populair dat de Tommy's Margarita heeft een eigen leven gaan leiden en is misschien degene die Margarita heeft met een ondubbelzinnige uitvinder, Tommy's eigenaar Julio Bermejo.

We hebben ontdekt dat het Margarita-recept dat het beste bij ons past de Tommy’s Margarita is, zegt hoofdbarman Kitty Bernardo van Princeton, NJ, eetcafe en bar Twee zevens . De zachte zoetheid van agavenectar plus het feit dat de suikers afkomstig zijn van dezelfde plant als de tequila, geven de drank een helderdere, meer verfrissende smaak.

Maar voor puristen moet het de sinaasappellikeur hebben - of het nu gaat om curaçao op basis van cognac, Cointreau of triple sec. Er zijn zoveel verschillende soorten sinaasappellikeur, en ze hebben verschillende aantrekkingskracht voor verschillende dranken, zegt Mix. Ik hou van een beetje meer subtiliteit in mijn Margarita.

Onze suggestie: gebruik een beetje sinaasappellikeur en agavesiroop. Samen maken ze een drankje dat helder, subtiel en buitengewoon drinkbaar is. En wie kan dat tegenspreken?